Akıllı kişi, nefsine hâkim olan ve ölüm sonrası için çalışandır. Zavallı (ahmak) kişi ise nefsinin arzu ve isteklerine uyan (ve buna rağmen hâlâ) Allah’tan (iyilik) temenni edendir.” (Tirmizî,)
Kitap
Yazar
Piyasa dolaşan bir çok kitabı okumak isterim
Tabii bazılarını okumaya değmez.
Ama bu kitap
Okumaya değer.
Kitap biyografik roman tarzı olunca
Bir kaç günde bitirmiş oluyorsunuz.
Üstelik
Sade ve sürükleyici...
Kısaca İçeriği
Aziz Mahmud Hüdayi hz.lerinin hayatı üzerinde
Bizlere benliği, ene'yi yani nefsin mertebe ve özelliklerinden bahsediyor..
-Nefs-i Emmâre (kötülüğü emreden)
-Nefs-i Levvâme (kendini kınayan)
-Nefs-i Mülhime (ilham eden)
-Nefs-i Mutmainne (tatmin olan)
-Nefs-i Radiyye (razı olan)
-Nefs-i Mardiyye (Allah'ın razı olduğu)
-Nefs-i Kâmile (kemale ermiş olan)
Açıkçası kitabın ilk sayfalarında tekrarın sık olması ve benzer cümleleri çok kullanması
Başta sizi rahatsız etse de merak edip bitirmek istiyorsunuz.
Kitabı bitirdikten sonra
Nefsinizi sorgulamaya yelteniyorsunuz.
Ki zaten yazar da bizden bunu istiyor.
Azim Mahmut Hüdayi Hz. Hayatını okurken
Yunus Emre filmindeki sahneleri tekrar izler gibi oldum.
Elhasıl
Men arefe nefsehû fekad arefe rabbehû:
Kendini (nefsini, haddini) bilen, Rabbini tanır.
Allâhümme elhimnî rüşdî ve eiznî min şerri nefsî: Allahım! Beni senin doğru yoluna ilet!
Nefsimin şerrinden beni koru!” (Tirmizî,)