··
245 görüntüleme
Güzel bir inceleme olmuş yine Serpil Hanım, yüreğinize sağlık. Kitap tarzım olmasa da, incelemenizde, günümüzün ikili ilişkileri oluşturan sosyal yaşama ve sorunlara dikkat çekmişsiniz.
Aslında çoğumuzun, kıyısından köşesinden bunları bizzat yaşadığımız ya da yaşanılanlara tanık olduğumuz inkar edilemez bir gerçek. Ne var ki sizin de bahsettiğiniz gibi kimimiz kader deyip, arkasızlığın verdiği güçsüzlük ile boyun eğiyor, kimimiz durumun keyfiyetinde şeref madalyaları ile donanıp arsızlığımızdan ödün vermiyoruz.
Toplumumuzda son 30 yıllık dönem içerisinde, sağlam kurulmayan yuvaların dağılması çokça yaşanan, üzücü bir durum. Tabi böylesi üzücü sona birçok etken var. Belki de sorunun kaynağını mikroda birey olarak, makroda da toplumsal yozlaşmamız oluşturuyor gibi. Nasıl yozlaştığımız, bu aşamaya nasıl geldiğimiz de apayrı ve başlı başına bir konu.
Tekrar teşekkürler.
Kesinlikle her cümlenize katılıyorum, Dostamisc Bey. Toplum gitgide yozlaşmanın eşiğinde. Çürümüş ve kokuşmuş bir ilişki düzeni almış başını gitmekte. Tabii ki bunda basın ve yayın kuruluşlarının katkısı da, inkâr edilemeyecek derece had safhada. Yaşamım boyunca, toplumun aile yapısını bozan fiil ve eylemlerin, aleni bir şekilde ortaya dökülmesini anlamakta, her daim sınıfta kalmışımdır.
Tamam, ister münferit olsun, isterse de ikili ilişkilerde olsun, olumsuzluklarla karşılaşıldığında kaderin arkasına sığınıyoruz da, ne kadarını kadere yüklemek doğru? Bizler sudan çıkmış ak kaşık gibi tertemiz miyiz? Muhakkak ki, kader örecek baş arar, aramasına da, kaderi yönlendirmek biraz da bizim tekelimizde değil mi?
Misal evlilik gibi, kutsal bir yola adım atmışız ve buna binaen evlat sahibi olmuşuz. Her şey olağan seyrinde, devam ediyor derken pat, çiftlerden biri neymiş efendim, " Ben başkasına aşık oldum, boşanalım. " Hadi bakalım! Buyrun Halil İbrahim sofrasına. Ne alaka demezler mi? O zaman aklın neredeydi, diye sormazlar mı? Sorular,sorular... Artarak çoğalan bir sürü cevapsız sorular...
Elbette ki, zamanla çiftler arasında çatışmalar yaşanacaktır. Bence bu çatışmalar çeşitliliğimizin bir göstergesi olmalı! Ama ortak paydada buluşmakta zor olmasa gerek! Nihayetinde kimse başına dayalı bir tabanca zoruyla evliliğe adım atmıyor. İstisnadır baskıyla evlenen. Hem istisnalar da kaideyi bozmadığına göre, nedir biz insanların çözülemeyecek en büyük derdi. Boşanan çiftlere hiçbir zaman acımam ama ortada çocuk varsa, bu gidişata bir dur demek lazım! Yazılarımdan da anlayacağınıza göre, bu fani dünyada en büyük zaafım çocuklar...
Çevremde şahit olduğum ve sonu trajedi ile sonlanan o kadar çok hayat hikâyeleri var ki! Belki de ondandır, ilişkilere karşı bu kadar insafsızca yaklaşımım. Kim bilir...
Ben yazarın anlatım dilini seviyorum. Basit ve sade olarak addedebilir okur. Ama benim gibi yetişkin bir genç kıza sahipse ve kızınız sizin öngörülerinize koşulsuz itaat ediyorsa muhakkak yazarın kitaplarının okunmasını tavsiye ediyorum. En azından piyasada ki, vıcık vıcık, ağdalı kitaplara nazaran, yazarın kitapları daha nezih.
Sanırım siz bir dokundunuz, ben ah ettim. Ben ki, hayatımda çürümüş ve kokuşmuş birlikteliklere savaş açmış bir bireyim. Kaldı ki, bir de hislerim kurguyla örtüşünce, beni tutabilene aşk olsun!
İnce ve naif düşünceleriniz için, teşekkür eder ve hayırlı geceler dilerim. Temeli sağlam birliktelikler ve asimile olmamış bir toplum olabilmemiz umuduyla! Kitaplarla ve sevgiyle kalın...
1 sonraki yanıtı göster
Bu kitabi dun bitirdim bende yalniz sonu beni hayal kirikligina ugratti askin turleri tahmin ettigim kiziler degildi. Agapi aski bence katie ve john yasiyordu. Oyle olmadigini gorunce gercekten cok uzuldum. Bide flynn askina bir kez olsun sarilamadi. Onun aski yarim kaldi diye de cok sasirdim sonu daha guzel olabilirdi ama yinede okumaya deger muhtesem bir kitapti su siralar cok iyi geldi bana okumanizi tavsiye ederim.
Degerlendirmenizi okuduktan sonra kitabı siparis verdim. Teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.