Akıcı diliyle bize bizim kültürümüzü anlatan bir romanla geldim; hikâyenin geçtiği köyde, o yörede yaşayan insanların arasında dolanarak… Okurunu, yarattığı ortama sezdirmeden çekiveren Sevgili Rabia Burhan’ın, Bir Gecelik Gelin Çiçeği adlı romanı bana bu satırları yazdıran. Büyük kentlerin gönül yorgunluğu verdiği zamanlarda bir kaçma güdüsüyle dolup taşarız ya, işte isteyip de köyle, doğayla kucaklaşamayanlar için bir esinti getiriyor roman, elinizden tutuyor, ruhunuzu götürüyor oralara. Aynı zamanda büyülü şiirlerin şairi olan yazar, kolayca yüreğinden yakalıyor okurunu. Yakınlarda ikinci baskısını yapan romandan söz edeyim sizlere… Ne çok anlam çağrıştırıyor Bir Gecelik Gelin Çiçeği; ömrü kısacık olan şeyler, mutlu anlar, bir ömre sığdırılamamış, ufalanıp giden duygular… Rabia Burhan, şiirsel kalemiyle kız çocuğu, genç kız ya da kadınların; her evrede, kentte, köyde yaşadıkları gerçeklerle yüzleşmemizi sağlıyor. Bahar, halasının hayatını yitirdiği köye son görev için gidiyor. Evin her yanını kuşatmış anılar, halasına duyduğu sevgi ve bir köşedeki saksısında kimi kadınların hüzünlü yazgısını yansıtırcasına yılda bir kez açan, bir gün içinde de solup giden Bir Gecelik Gelin Çiçeği, Bahar’ı anıların içine çekiveriyor. O andan itibaren Bahar’ın çocukluğunu, yaz tatilinde halasını ziyarete gittiği zamanlarda onunla yaşadığı sıcacık ilişkiyi görüyoruz. Öyle bir kadın resmi var ki romanda, o halanın varlığı ruhunuzu ısıtıyor, keşke, dedirtiyor, keşke her kız çocuğunun böyle bir halası olsa… Yurtdışında çalışan eşi nedeniyle köy yerinde bir başına, ama yaşamından sızlanmayan dimdik bir kadın o hala; sevecen, herkese sevgiyle yaklaşan, yardımını esirgemeyen, sırdaş, arkadaş… Yazar, çocuklukla yetişkinlik arasındaki Bahar’ın ağzından köy yaşamını akıcı bir dille aktarıyor. Bahar’ın saksıdaki çiçeğe duyduğu ilgi, ona Selver’in hüzünlü hikâyesinin kapısını aralıyor. Halası, geceler boyunca bir masalı fısıldarcasına çiçeği ona emanet eden Selver’i anlatıyor. Öyle şeyler öğreniyoruz ki… Güzeller güzeli Selver’in okumayı çok istemesine karşın eğitim hakkının nasıl elinden alındığını, ailesinin onun evlenmesine karar vererek bir yükten kurtulurcasına nasıl rahatladığını okuyoruz. Selver bunları kabullenirken kendini inandırıyor mutlu olacağına, onunla evlenmek isteyen genci de beğeniyor, seviyor aslında… Düğün, şenlik, bir günde dünyası yıkılan boynu bükük bir gelin; Bir Gecelik Gelin Çiçeği… “… Perdenin arasından yine yıldızlar süzülüyordu. Ben Selver’i düşünüp yıldızları izlerken halam çoktan uykuya dalmıştı. Karanlık nasıl da eşitliyordu yeryüzünü… Toprağın rengi, dağın taşın duruşu farklılık gösteriyordu ama gece gökyüzü hep aynı. Yıldız ne kadar çok olursa ertesi güne güzel bir havanın başlangıcını müjdeliyordu. Tek tek pencerenin dibine kadar gelip göz kırparak kaçıyor gibiydiler. Hâkimiyet karanlık olunca görevini güneşten devralan aya geçiyordu. Tüm emirleri ay veriyordu sanki. Gün ağarmaya başlarken, ‘Toplanın gidiyoruz!’ diyordu yıldızlara. Güneş alıyordu onun yerini. Uzak gezegenlerde yaşayanlar var mıydı? Kaç asır sonra yolculuk yapabilecektik Merkür’e? Halam, Selver’in anlattığı korkulu rüyasını okuduğu kitaplara bağlamıştı. Okuduğun kadar mı büyüyordu hayallerin? Halam sadece köyünü mü görüyordu rüyalarında? Tüm dünyası köy kadardı belki de…” Toplumun kadına biçtiği değer, kadınların çaresizlik giysisiyle yazgılarını kabullenişleri oldukça duygusal bir dille aktarılmış. Sorgulamadan edemiyor insan, kaderci bakış açısıyla tükenen hayatlara hüzünlenirken. Kimse kimsenin sahibi değildir, diye haykırsa da ruhumuz, değiştiremediğimiz ne çok şey var yaşamda… Selver, mutluluğu yitiriyor mu, yeniden bir umuda tutunabiliyor mu; umut her defasında yıkıntıların arasından filizlenip insanı ayakta tutan bir anahtar mı yalnızca… Tüm yanıtlar Bir Gecelik Gelin Çiçeği’nde. Ellerine, kalemine sağlık Rabia Burhan; yüreğim burkularak okudum. Kitaplar ölümsüzdür; kitaplar iyi ki var.

Bir Gecelik Gelin ÇiçeğiRabia Burhan · Edebiyatist · 20212 okunma

·

308 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sibel Güneşdoğdu