"Kokuşmuş adalete ithafen; çürüyen çağın romanı." Yazar Emre Timur'un kalemiyle tanışmamı sağlayan, hayata bakış açımı sorgulayıp toplumsal çürümeyi, yozlaşmayı bir kez daha tüm çıplaklığıyla gözler önüne seren "Çürüme" kitabının yorumuyla geldim... Sorunlu bir ailede doğup kendi ayaklarının üzerinde durmayı öğrenen ana karakterimiz hayatını düzene koyup çocukları ve karısıyla sıradan denilebilecek bir hayat yaşarken bir trafik kazası yapar. İki kız çocuğuna çarpıp onları orada bırakıp kaçar. Bu olaydan sonra vicdanı onu rahat bırakmaz ve sürekli kendini sorgulamaya hayata karşı bağını yitirmeye ailesini ihmal etmeye başlar. Zamanla ailesini evini de terk edip çöpte yaşamaya başlamasıyla sinir krizleri, halüsinasyon görmeler, madde bağımlılığı da başlar. Sorgulamalar, suçlamalar, debelenmelerle çöpte geçip giden hayatına devam ederken, topluma taciz, tecavüz gibi suçlarla zarar verip cezasını çekmeden elini kolunu sallayıp gezenleri cezalandırmayı kendine vazife etmiş bir gizli örgütün üyesi "Masum" ile tanışır ve o da örgüte suçluları cezalandıran bir seri katil olarak dahil olur. Bu yaşam tarzının ona iyi geleceğini düşündüğünüz anda yazar sizi yine şaşırtıyor ve olaylar daha da karmaşık daha da sorgulayıcı bir hâl alıyor... Kitabı okurken, kapağında yazan kokuşmuş adaleti sorgulamaya, bir insanın çürümesine, kendini sorgulayıp çıkmazlara girişine tanık oluyorsunuz. Yazarın o kadar farklı ve o kadar akıcı bir kalemi var ki okurken daha önce duymadığım tanımlamalarla karşılaşmak hayatı sorgulamak yeni şeyler öğrenmek çok hoşuma gitti. Sorgulayan, size yeni bakış açıları kazandıran kitaplar seviyorsanız kesinlikle tavsiyemdir.

ÇürümeEmre Timur · İnkılap · 2022161 okunma

··

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe