AYNAMIN ARKASI “Yeryüzünde ve gökyüzünde bizim bütün düşlerimizden ve düşüncelerimizden fazlası vardır. Neticede yeryüzü bedenlerimizi, gökyüzü ruhlarımızı temsil eder. Ruhunu alem deryasında bulamayan dünyadaki bedenine sadece günlük hayatı kodlayarak yaşatır.” “Acıdan kaçılmaz acıyla yüzleşilir ki o acı olmaktan çıksın ve kabullendiğimiz veya kabullenmesek de bizden bir parçamız olsun, onunla yaşamayı öğrenelim. Su aksın, zaman geçsin, gece olsun, kış gelsin her şey doğasının gereğini yapsın ve biz de kabullenelim.” Eseri okumayı bitirdiğimde ilk önce yazarı ile biraz istişare ettik. Ve ilk defa yorumda ne yazacağımı düşündüm. Spoiler olmadan nasıl bir yorum yazılabilir düşüncesine girdim. Etkileyici bir kurgu olmuş, bana göre tek kelime ile harika. Öyle ki hayat içinde başka hayatlar... Sonlara doğru bazı şeylerin farklı boyutunu öğrendikçe şaşırdım kaldım. Hiç aklıma gelmeyecek şeyler... gizem içinde başka bir gizem... Kötü olan bir dedenin zulmüne dayanamayıp o nedenle İzmir’e göç etmeleri ile başlıyor farklı hayatlar zinciri. Karakterlerde Mustafa’ya çok üzüldüm. Zavallı kendi halinde yaşamaya çalışan yüreği yaralı bir bireydi. Mahir’in de kitap okuyor oluşunu sevdim. Köylerde çocukların okutulmaması, onları tarım ve hayvancılıkta kullanmaları beni fazlası ile kızdırdı. Yahu sen çocukları okut, cahil kalmasınlar. İsterlerse senin işlerin ile yaşamını sürdürür. Gülay karakterine çok kızmıştım Mahir’i bırakıp bir başkası ile evlendiğini okuyunca ama sonlarında onun için üzüleceğimi bilemezdim... Menekşe karakterinin de büyüklerinin kurbanı olması üzücü idi. Çocukları yerine onlara sormadan ailelerin karar vermesi sinir bozucu. Ayrı birer birey olduklarını göremiyorlar mı... sözde onların iyilikleri için... Menekşe ile ilgili yaşananlar otuzuncu sayfada olmasaymış bence daha iyi olurmuş. O zaman seksenli sayfada yazanlar daha etkili olurdu diye düşünüyorum. Melanuş ahh Melanuş sen nasıl bir şeysin. Melek mi şeytan mı bilemedim. Onun da yaşadıklarını öğrenince bir yandan hak veresi geliyor insanın ama yaptıkları da çok caniceydi... Hele ki tanrı ölmüş kısmını okurken dedim neler oluyor. Kan donduracak olaylar kanlı canlı... Ana karakter Savcı’ya gelelim. Sen çalış çabala, oku savcı ol, bütün çözülmeyen olayları çöz ama bu kadar saf ol iş mi. İnsan aynaya bakar gibi sabit mi bakar. İnsanları hiç mi araştırmaz. Mesleğin icabı araştır bali, insanlara tam anlamı ile güvenme, biraz kuşkucu ol, sevdiklerine bu kadar gözü kapalı olma... Rüyasında Mustafa abisinin uyarılarını dinlese idi belki de şu an çok farklı bir yaşamda olacaktı. Kurguya kendimi fazla mı kaptırdım ne  Banu’ya olanlar da beni çok üzdü. Ne suçu vardı kızın ama yaa... Kuzen Alen’i de hiç sevmedim Savcı’nın da onu sevmediği gibi, farklı bir gizem barındırıyordu zaten başından beri. Ve gelelim şu 12 isim olayına, Melanuş’un ilk anlattığı gibi olduğuna inanmıştım. Nereden bilebilirdim ki o adamların ne halt işlediklerini. Yapılanlar çok fazla canice idi ama bence hak ettiler o yaşadıklarını. Melanuş’un savcıyı sevdiğine de inanmıştım, altından türlü türlü oyunların çıkabileceğini asla tahmin etmedim. Savcı gibi ben de şok oldum. Eserin devam kitabı olduğu yazıyor eserin sonunda. Bakalım biz okurları neler bekliyor. Yazarın yeni eserini çıkarmasını bekleyelim. Sevgiyle... #alikarataş #aynamınarkası #okudumbitti #yorum

Aynamın ArkasıAli Karataş · Yılkad Yayınları · 079 okunma

·

122 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan