Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

CEMAL SÜREYA KALPAZANLIĞI!
Klişe yaşam koçu öğütlerinden yapma gerzek bir metni, hayata dair takvim yaprağı arkası filozofisi yapan azıcık kafiyeli bir yazıyı Cemal Süreya şiiri zannedip paylaşanlar! Paylaştığınız dizeler Cemal Süreya'ya ait değildir. Özellikle Türkçe-edebiyat öğretmenlerinin dikkatine! SAHTE SÖZLERDEN / DİZELERDEN BİR KESİT ■ kırmızı bir atkı al sade, yalnızlığını saklar, edip cansever okuma bu kış ruhunu sakatlar. ■ öyle bir sihirbazdın ki beni bile kaybettin... ■ ne kadar silersen sil; ya yırtılır defterin ya da izi kalır cümlelerin. ■ önce sevdiğiniz terk eder sizi, ardından uykunuz, sonra ne sevdiğiniz geri gelir ne de uykunuz. ■ unutulmaz babaların öldüğü annelerin ise onlarla gömüldüğü ■ her gece üstünü açma üşütürsün diyeceğine, bir kere "kalbini açma üzülürsün" deseydin ya anne... ■ "seni seviyorum" diyen, seni gerçekten seven değildir, seni gerçekten seven; "seni seviyorum" demeye çekinendir. ■ bilirsin sigarayı da kalem tuttuğum gibi tutarım, ondan tüter "sevda sözleri..." ■ ne zaman bu şehirden kaçıp gitme isteği gelse, bir köşeye oturup geçmesini bekliyorum, gidersem dönmem çünkü biliyorum... ■ sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz... ■ bir hoşçakal'a sığdırdı beni, yere göğe sığdıramadığım. ■ annesinden dayak yediği halde, yine "anne" diye ağlayan bir çocuktur "aşk"... ■ karşıdan karşıya geçer gibi sev beni, önce bana, sonra bana, sonra tekrar bana bak... ■ gözlerinin kahvesinden koy ömrüme, kırk yılın hatırına “sen" kalayım. ■ parkta salıncak sırası bekleyen çocuk gibi bekledim seni, biraz heyecan, biraz da salıncağı "başkası kapacak" korkusu işte. ■ üşüdüysen söyle sevgilim, seni bir kat daha seveyim! ■ bazen diyorum ki; ne olacak söyle gitsin., sonra diyorum; "söyleyince ne olacak, sus bitsin! ■ “düşenin dostu olmaz" der kimileri, sanki ayakta olanın dostu çokmuş gibi... ■ birer birer, seve seve çıktığım aşk basamaklarını; onar onar, söve söve iniyorum şimdi! ■ mutlu olmanın yolunu, karşıdakini mutlu etmek sanıyorduk, yanıldık! çünkü ne kadar mutlu ettiysek, o kadar yalnız kaldık. ■ ertesi gün sana kavuşmayacağım için, uyumadığım geceler var benim. ■ unuturum diye uyudum, yine seninle uyandım, belli ki uyurken de sevmişim seni. ■ aklının ucuna oturup kendimi bekledim; gelmedim, gelmedim, gelmedim. ■ kimse benimle oynamıyor diye ağlayan çocuk! sen büyü hele, bak ne oyunlar oynayacaklar seninle. ■ sana yolculuk yapmak istiyorum, kes yüreğine giden bir bilet; "can" kenarı olsun... ■ aklım mı? o yüzsüz bir misafir, hep sende kalıyor... ■ küçükken aldığım dışı güzel, içi hep çürük çıkan elmalı şekerler gibisin, aranızdaki tek fark; o elmalı, sen ise el'malı. ■ en az benimki kadar annemin de ahi tutar sana, burnumdan getirdiğin süt, onun sonuçta. ■ denize ilk giren çocuk masumiyetiyle seviyorum seni, boğulacakmışım gibi. ■ gitmekle gidilmiyor ki... gitmekle gitmiş olamazsın; gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır. ■ ve sonra gülüşün geldi aklıma ve dedim ki, yine gelsen yine severim seni ■ sen dedi; intihar gibisin, hem herkes tarafından bir kez düşünülen hem de cesaret edilemeyen. ■ gider gibi yapmadım ben, ya kaldım ya gittim, sen ise kalır gibi yaptın, ama gittin ve ben bittim. ■ benimsin demeden önce, seninim demeyi bilmeli insan. ■ tamam mesafeler aşka engel değil, ama ben burada ağlasam senin yanakların ıslanır mı orada? ■ uğraşamam dünümle ve dünümdekilerle / ben yarına bakarım yanımdakilerle. ■ aslında annem seni anlatır dururmuş çocukluğumda, meğer her masala seni anlatarak başlarmış, bir varmış, bir yokmuş. ■ cenaze arabalarını süslemek gibidir yokluğunu yazmak, ne kadar güzel olsa da, ölüm taşır. ■ o beni herhalde sevmiş! oysa ben onu her halde sevmiştim. ■ bazen seni sevmiyorum, sonra hemen geçiyor. ■ sen yeter ki içinden de olsa bir seni seviyorum de; benim kulaklarım çınlasın kâfi.
·
262 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.