Gönderi
YARIM KALAN BİR KİTAP
“Hayat bazen insana o kadar ağır geliyor ki ne yapacağını bilemez hâle getiriyor kişiyi. Hayatın bize sunduğu en büyük sürprizdir bence dost. bazen böyle tam dibe vurduğun anlarda, ‘artık her şey bitti’ dediğin anda uzatır elini sana dost...”
“Annesi olmayan çocuklar kaybetmeye alışkındırlar, kaybetmeye meyillidirler. Kaybedecek bir şeylerinin kalmadığına inanırlar çoğu zaman. Annesi olmayan çocukların günleri susuz geçer, çöl ortasındadırlar, yaprakları kuruyunca dökülür, dikenleriyle kalırlar. Ve onlar hiçbir zaman çocuk olmayacaktır artık.”
Eserin ilk sayfalarında internette harcanılan vakitler konusuna değinmiş yazarımız. O konuda haklı, bazen öyle kaptırıyoruz ki kendimizi, zorunlu ihtiyaçlarımızı bile ihmal ediyoruz. Sonrasında da sağlık sorunları...
Her insan yaşadığı coğrafyadaki gelenekleri, âdetleri bilir. Coğrafya kaderdir... kitapta da bahsettiği gibi. Biz batıda yetişen çocuklar eğer ki gidip görmediysek, araştırıp okumadıysak bilemiyoruz oralarda ne zorluklar yaşanıyor. Doğu kültürü bambaşka ve bazı âdetleri de bilindiği gibi çok ağır. Sibel gibi ben de hep merak etmişimdir bir baba ve anne neden büyüklerinin yanında çocuğunu sevemiyor. Nasıl bir âdet... Hasan aileden uzak kalıp kendisine bir yaşam kurmaya çalışırken terör nedeniyle göç durumunda kalması, eşinin doğum yaparken imkansızlıklar nedeni ile onu kaybetmeleri ve doğan Gurbet bebeğin ne olacağı konusu bir baba için alınacak çok zor bir karar. Bebeğin gidiş sırasındaki sahne halen gözlerimin önünde, okurken ağladım ve yazarken bile düşününce gözlerim doldu yine. Yaşananların çoğu kısmında gözlerim dolu dolu okudum. Eser öyle akıcı olmuş ki devamında neler olacak diye kitabı elimden bırakamadım. Duygu aktarımı da çok güzel yansıtılmış, etkisi altında kalmamak mümkün değil. Hüzünlü satırları okudukça benim bile yüreğim sızladı... Göç sırasında arkadaşı Salih’in onlara da sahip çıkması ve dostluğunu yıllarca sürdürmesi harikaydı.
Eser bir günlük olarak ve bir yaşamdan yazılan bir kitap olarak sunulmuş. Sibel karakteri arkadaşı Azad’ın hayatını kaleme almak istediğinde yazım aşamasında öğrendikleri ile hangi hayatların kesişeceğini bilemezdi tabi ki... Hayat işte, kimin nerede ne yaşayacağı bilinmez. Kader bizlere öyle anlar yaşatıyor ki şaşırmamak elde değil... Her sayfada Sibel’e daha fazla alıştım ve onun hastalığı ilerleyip çektiği acılar ve sonrasında Sibel’i özlediğimi hissettim. Yazar ne kadar da kurgu dese ben okurken her karakteri canlandırdım ve gerçek yaşam gibi onların acılarına hüzünlerine ortak oldum. Halen de olayların etkisindeyim. Bu eseri arkadaşımın paylaşımında görüp merak edip almıştım. Ben kitabı alana kadar yazarımız ikinci kitabını çıkarmış. Yazarımız okurları ile o kadar yakından ilgili ki bu bizleri daha farklı bir şekilde motive ediyor. Sanki yıllardır arkadaşmışız gibi sıcak ve samimi ve böylece kitabı okurken daha farklı bir aşk ile okuyoruz. Yazarın muhteşem bir kurgu yeteneği var ve yolu her daim açık olsun diyorum. Başarılar diliyorum. Sevgiyle...
#muratdurmaz #yarımkalanbirkitap #okudumbitti #yorum
·
90 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.