Avelina Lesper sıra dışı bir sanat eleştirmeni. 20 bin dolarlık bir sanat eserini beğenmeyip, meşrubat kutusu eklemeye çalışırken kırması haberiyle dikkatimi çekmişti :) Sözünü sakınmayan bir eleştirmen. Borges’in siyah kuğusu geldi aklıma
Çağdaş Sanatın Sahtekarlığı @emrahimre çevirisiyle yeni yayımlandı.
50 sayfalık bir eleştiri metni ve benim gibi sanat jargonuna yabancı okurlar bile rahatlıkla anlayabilir.
Çağdaş sanat nedir? Birkaç gün önce bu soruya yeterli bir cevap veremezdim. Lesper çağdaş sanatın ne olduğunu ve olmaması gerektiğini açıklarken eleştirel bir bakış açısı takınıyor. Kısaca fikirlerine değineyim;
*Teorisyen Arthur Danto’nun görüşlerinden yola çıkarak, çağdaş sanat anlayışını eleştiriyor. Herkes sanatçı, her şey sanat görüşüne tepkili.
*Çağdaş sanat bir doğma, eserler artık estetik değerden yoksun.
*Estetik değeri olmayan şeyleri sanat kabül edelim diye küratör, sanatçı ve eleştirmenler sahte-felsefi bir jargon kullanıyor. Estetik değer olmayınca, felsefi değerle destekliyorlar. Sanatçı bir şey amaçlıyor, ahlaki açıdan iyi vb. Bu şekilde mantığın yerini batıl inanç alıyor. Sistemi eleştirme iddiasındalar ama sisteme hizmet ediyorlar. Sanat endüstriyel üretime dönüştü.
*Sıradan nesneler müzede sergilenerek sanat eseri oluyorlar
* Özel yetenek yok, küratörlerin elinde sanat, keyfi ve kolayca üretilen şeyler sanat diye pazarlanıyor.
* Kavramsallaştırarak, retorik söylemlerle eser ortaya çıkıyor.
*Performansların çıkış noktası televizyondaki yarışmalar ve reality show’lar. Televizyonda zırva diyoruz bu eylemlere, sanat festivalinde görünce sanat oluyorlar.
*Düşünce ve yaratmaktan oluşan temel süreçte artık yaratma yok. Fotokopi sanatçılar diyor.
“Sanat ve Feminizm:Kota ile Şantaj Arasında” adlı son yazısından bir alıntıyla bitireyim.
“Hiçbir sanatsal değeri bulunmayan bir eserin, taşıdığı siyasal-toplumsal mesajlar yüzünden kabul görmesi için baskı uygulamak bir tür diktatörlüktür.”
Bence iyi ki okudum dediğiniz bir kitap olacak
