Tam da adı ile bire bir bağlı bir kitap oldu.
"Sarsıntı" farklı bir son beklerken, inanılmaz bir son ile bitmesi "ne oluyor yahu" diye bir an irkilmeme sebep olmuştur. Ah Levent görünmeyene, görünür olmaya, duyulur olmaya ne çok inanmışız. Peki ya hiç bizden beklenilmeyenler.
