Otobiyografik bir eser olmuş ama adı üstünde biraz paramparça anılardan oluşuyor. Dili surukleyici ,sıkılmadan okunuyor ve Türkiye, Almanya, Rusya biraz da Fransa tarihine ışık tutuyor. Suat Derviş çocuk sayılabilecek 15-16 yaşlarından itibaren yazı yazmaya ve parasını yazıdan kazanmaya başlayan çalışkan ve özgür düşünen bir kadın. Dönemin aydın ,eğitime önem veren Dervişoğlu ailesine mensup. Babası jinekoloji alaninda İstanbul tıp fakültesi profesörü. Dedesi kimya profesörü ve Türk Darülfünun kurucuları arasındadır.
Kitap 31mart vakasında iki küçük kız kardeşin yaşadıkları onlara göre olağanüstü anılarla başlıyor. Suat Derviş in Almanya yılları, Almanya'da yazdığı yazılar,kardeşi ile dayanışma içinde nasıl yaşadıkları, çok zengin bir çocukluk yaşadıktan sonra yoksulluğa nasıl adapte olabildiği,babasının dil kanseri olması, Almanya'da tedavi ettirme çabaları,uykusuz ve beş parasız geçen zamanlar, bir tandan Almanya'nın değişen siyasi havası çok etkileyici anlatılmış.
Suat Derviş babasının Almanya'da vefatından sonra ailesine destek olmak amacıyla İstanbul'a dönüyor ve gazetecilik yapıyor ve çok başarılı oluyor.yazilarinda daha gerçekçi konuları ele almaya başladığından ve dönemin siyasi havası buna müsaade etmediğinden yazılarını yayımlamak yayınevleri için riskli duruma gelir . Hatta çocuklar için yazdığı masallarda dahi kendi adını ve imzasını kullanmasına izin vermezler. "Aman onun imzasını koymayınız çocuklar bu imzayı öğrenirler de büyüdükleri zaman yazılarını ararlar" gerekçesiyle...
Gazeteci olarak Rusya'ya izlenimlerini yazmak için gönderilir ve Rusya'ya dair anıları da kitapta çok genişçe anlatılmış. Rusya'nın sanatçılara ,çocuklara,kadınlara, sağlığa ve beslenmeye verdiği önemi imrenerek okuyoruz
Röportajlar ile Suat Derviş in otobiyografisi sona eriyor ve yeğeninin anlattığı aile tarihçesi dünyadan ve Türkiye'den Dervişoğlu ailesi geçmiş ve güzel izler bırakmışlar dedirtiyor. 
Suat Derviş
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.