Gönderi
Uçurtmam Bulut Şimdi. Sevim Ak'ın çok eleştirilen bir öykü kitabı. Ben çok eskiden de okumuştum. İyi hatırlıyorum. Eleştiri alan yönü buradaki çocuk karakterin bazen sözlü bazen fiziksel şiddet görmesi. Sözlü şiddetten kasıt çocuğun sorduğu sorularla sen anlamazsınvari cevapları büyüklerin. Hepimizin yaptığı şey. Maalesef. Fiziksel şiddet olarak da bir kaç yerde kafaya aldığı bir kaç "acıtmaz" vuruş örnek verilebilir. Acıtmaz derken olayı hafife almıyorum. Tabi ki şiddetin azı da çoğu da kabul edilemez. Benim acıtmaz dememin kastı çocuğun o an hareketi içselleştirmemesi, neredeyse "takmıyor" oluşu.Yani dayak gibi algılanması çok farklı. Neyse bu konuda ne desem birilerinin hoşuna gitmeyecek. Herkes bazı standartlar ve hak hukuk çerçevesinde kendi çocuğundan sorumlu. Bana laf düşmüyor.
Çocuk bir çok yerde ağlıyor. Gözleri doluyor en azından. O çağlarda hepimizin olduğu şey. Yani her şeye ağlardım ben şahsen. Bazen açık bazen kapalı sebeplerle. Millet kendi çocukluğunu unutmuş gibi nasıl çocuk olunur unutmuş gibi mükemmel bir çocukluk hayal ediyor. Öyle değildi ki. Kültürlü bir ailede yetişen de öyle değildi. Zenginlik içinde olanda değildi. Çocuk olmak öyle bir olay değil. Gerçekten sık sık hatırlanması gereken bir mesele. Ben öyle bir çocuktum benim çocuğum öyle olmamalı ya da ille öyle olsun demek!! Mümkün mü? Ben Seren'im o Ali Veli. Hem hepimiz öyle muameleler gördük. Çocuğu hediyelere boğuyorsun yine de aklı almadığında kalıyor. El bebeğim gül bebeğim diyorsun yine de ilk sıkıntı da kötü anne kötü baba, cici teyze olabiliyor.
Yani bilmiyorum daha gerçekçi aslında yazıldığı şekilde. Ama yine de huzursuz edebilir tabi, anlarım. Kitap çok akıcı. Korkmadan söyleyebilirim bunu. Defalarca basılmış bir kitaptır. Herhalde pedagojik açıdan yetkin kişilerce tetkik edilmiştir.
·
135 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.