Leyla, çok istediği spor okuluna sakatlanınca giremez. Lisede sevdiği ve yıllarca görüştüğü Ferhat’ı babası öğrenince ise hayatı kararır. Ablası da boşanmıştır. Annesi zaten babasının önüne geçemez, geçmez. Üniversite okumaya da niyeti yoktur. Sonunda bir işe girer ve İclal ablasının pazarlama okuması önerisiyle sonunda üniversite kazanır ama il dışında okuyacaktır. Leyla’nın zaten çok zor çocukluk ve gençlik dönemi olmuştur. Sakatlanıp çok istediği okula giremeyişinden en yakın arkadaşını ve ilk aşkını kaybedişine, ona tek güvenen insan olan İclal Hanım’ı geri döndüğünde bulamayışına, anne babasının zoraki ilişkilerine, baskılarına kadar pek çok şeyi göğüslemiştir. Sonrasında yurtdışında yaşayan ablasının yanına gitmek için yola çıkar fakat hayatın ona sürprizleri bitmez. Geride bıraktıklarını düşünemeyecek kadar güçsüz, geleceği her zaman heyecanla karşılayacak kadar dayanıklıydı Leyla. Asi ve hırçın görünse de bir o kadar yalnız, kendi doğrularının peşinden giderek, doğruyu da yanlışı da kendi bulmak isteyen bir karakter. Pes etmeden her zaman bir çıkış yolu bulan Leyla’nın kendini arayış hikayesi. Ayrıca çocukluk ve gençlik döneminin 80’li yıllarda geçmesi sebebiyle o döneme de ışık tutan bir roman. Hani teknolojinin olmadığı, komşuluk, arkadaşlık ilişkilerinin yoğun olduğu dönemler. Hem bir kimlik arayışı, hem bir yalnızlık, mücadele ve bir dönem romanı şeklinde ilerleyen eser, bir güçlü kadın karakter romanı. Türü sevenlere tavsiye ederim. #SonrasıLeyla ^ ^ #alıntı Hep hayatın kıyısında yürümenin tedirginliğini, hiç mi üzerinden atmaya olanak bulamaz insan. ^ Kendi vaktinin sesine mahkum edildin. Herkesin içinde, kendisini deliye döndüren bir ses oluyor illa zamanla. ^ İnsanlar cenazeden sonra niye yemek yeme isteği duyarlar biliyor musunuz? Ölümün karşısında yaşama daha çok tutunmak isteriz çünkü. ^ ^ @ilkay_genc77 https://1000kitap.com/daimakitap #bloghemsire

Sonrası Leylaİlkay Genç · Dağhan Külegeç Yayınları · 202211 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bloghemsire