Bu “cinsel saygı” savunusunu ayakta tutan ideoloji daha yakından bir bakışı hak ediyor. Temel formül şudur: “Evet, evettir!” - sadece bir “hayır” yokluğu değil, açık bir evet olmalıdır bu. “Hayır hayır” otomatik olarak “evet” anlamına gelmez: baştan çıkarılan bir kadın
buna bilfiil direnç göstermiyorsa bile, bu durum yine de zorlamanın farklı biçimleri için açık kapı bırakıyordun Ama sorun tam da burada patlak veriyor: Ya kadın tutkulu bir şekilde sevişmek istiyor ama bunu açık
açık söylemekten çekiniyorsa? Her iki partneri kapsıyor bu söyleyeceğim; ya garip bir şekilde oynanan bir zorlama oyunu, erotik oyunun bir parçasıysa? Ve ne tür, tam olarak ne tür cinsel ilişkilere yönelik bir evet, kesin bir evet anlamına gelir? O halde, sözleşme formu daha ayrıntılı olursa başat rıza da belirtilmiş olur: vajinal sekse evet ama anal sekse hayır, oral sekse evet ama spermi yutmaya hayır, hafif şaplaklara evet ama sert darbelere hayır ve benzeri... Cinsel ilişki arzusunu öldürecek uzun bir bürokratik anlaşma da tahayyül edilebilir kolaylıkla, ne var ki bu anlaşma başlı başına libidinal bir yatırım da olabilir. Diğer uçta bulunan ihtimalden hiç bahsetmeyelim bile: zorlama bir evet. David Lynch’in Vahşi Duygularındaki en acı veren ve rahatsız edici sahnelerden birinde Willem Dafoe, Laura Derne ıssız bir motel odasında baskı uygular:
Mahremiyet alanına girerek Derne dokunup onu sıkıştırıyordur ve bir yandan da tehdit edici bir üslupla defalarca “Hadi, becer beni de” der, yani tehditle cinsel ilişkiye rızası olduğunu gösteren bir söz koparmaya
çalışır. Bu çirkin, nahoş sahne sürüp gider ve en sonunda harap düşmüş Laura Dern’in ağzından zar zor duyulabilen bir “Becer beni” lafı döküldüğünde, Dafoe birdenbire geri çekilir, dostça, hoş bir tebessüm takınarak neşeli bir şekilde karşılık verir: “Hayır, teşekkür ederim, bugün vaktim yok, gitmek zorundayım, başka sefer memnuniyetle...” Bu sahneyi rahatsız edici kılan şey, Dafoe’nun Dern’den zorla koparılan daveti en nihayetinde reddetmesinin yarattığı şokun onu iyiden iyiye : Dern'i beklenmedik bir şekilde reddetmesi nihai zaferidir onun ve bir bakıma Dern'i direkt tecavüzden daha fazla aşağılar. Dafoe asıl istediği şeyi elde etmiştir: ilişkinin kendisi değil, Dern'in rızası, onun sembolik olarak aşağılanması.
·
202 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.