Balkanlarda ve Doğu Avrupa'da son derece güçlenen Osmanlı Devleti, dış politikasını ve diplomasisini şu ana esas üzerine oturtmuş idi: Hiç bir Avrupalı Hristiyan devleti eşit hakları hâiz muhatap kabul etmemek ve onlarla hiç bir zaman dâimî barış içinde olmamak.