Merhaba canlar...
@okuyan_kadınlar_kulubü nün #birharfbirkitap etkinliği için hangisini okusam diye düşünürken 
Nuray "gel #neilgaiman dan #yolunsonundakiokyanus'u okuyalım" dedi. İyi ki demiş.
Neil Gaiman tarzını, zekasını sevdiğim yazarlardan. Kimi kalemler okurken farklı bir boyutta olduğunuz hissiyatını verir. Bunun kitabın türüyle yani fantastik ya da klasik oluşuyla alakası yoktur. Farklı işler beyniniz, farklı bir tat bırakır. İşte Gaiman kalemi de benim için onlardan biri. Çünkü sadece karakteri değil, onun duygularını, bilinç altını, maruz kaldığı çevresel faktörleri de en ince ayrıntısına kadar yaşamamı sağlıyor. Üstelik sayfalarca betimleme yapmadan. Bu yüzden doyamadıklarımdan olduğunu da belirtmeliyim.
Hadi şimdi Leitte Hempstock'ın okyanusuna gidelim. Bunun için kimliğinizden ve duygularınızdan azade olmalısınız. Çünkü küçük bir çocuk olarak gideceğiz oraya. Dünya yansa, yediği pudingin tadını hatırlayacak bir çocuk olarak... Kabuslarının kabusunu yaşarken dahi, tuttuğu elden cesaret alabilecek algıya sahip, ürkütücü ve tehlikeli kapılara ev sahipliği yaparken, çevresindeki yetişkinleri eleştirebilecek olgunluğa erişmiş bir çocuk olarak...
Artık karşılaşacaklarınıza hazır mısınız? Şimdi sonsuzlukta kara bir delik açıldı. O, fırsatı değerlendirenlerdendi. Sabırlıydı... Er geç mühürlerin gevşeyeceğini biliyordu... Ve Güneş'in altındaki gerçek Dünya'ya ulaşacağını...
O doğası ne gerektiriyorsa onu yapıyordu. O bir Skarthach... Ne o bizim dünyamıza ait ne de kapı olarak kullandığı çocuk ona ait. Kabusu parçalayan kabuslardan haberiniz var mı? Sayıların var olmadığı, birimlerin ve zamanın ötesinden gelen gölgelerden... İşte onlar Skarthach için geldiler. Fakat gitmek için çocuğu da istiyorlar... Ne yapardınız? Yetişkinlerden biri olduğunuz ve onu vermediğinizi farz ediyorum. Peki çocuk olsaydınız ne yapardınız? Yaşadıklarınızı hatırlamak ister miydiniz? Yoksa birileri zamanı bükse, kesse yeniden dikip sizi tehlikeli anılardan arındırıp sadece çocukluğunuzu verse daha mı iyi olurdu? Biz çok arada kaldık.
Kim bilir belkide hepimiz yetişkin vücuduna hapsedilmiş birer çocuğuzdur... Uzun ve sıkıcı yetişkin kitapları içine saklanmış çocuk kitapları gibi...
Tür olarak seviyorsanız okumalısınız...
Keyifli okumalarınız daim olsun...
Kitapla kalın...
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.