Hewraman: "Montaigne ile ölüm söyleşileri": Montaigne ile ölüm söyleşileri Öyle bakıp durma gözlerime Suçlama beni Montaigne Bu acıları süslemek istiyorum Varsın Yağmurlar kesilmiş olsun içimde Gözyaşımı salıp toprağa Sevinç tohumlarını beslemek istiyorum...

Montaigne ile ölüm söyleşileri

Öyle bakıp durma gözlerime Suçlama beni Montaigne Bu acıları süslemek istiyorum Varsın Yağmurlar kesilmiş olsun içimde Gözyaşımı salıp toprağa Sevinç tohumlarını beslemek istiyorum Ne zaman okusam sözlerini Hep "ölen ölmüştür" diyorsun "Yaşayansa ölüme gidendir” Ya bu ölüm acısı Söyle bana Montaigne Ya yürekte bu yangın nedir Sen ki üç çocuk verdin toprağa Yaşlarını doldurmamış üç gelin Şimdi o acılar Yeryüzünde bir güzellik midir Aristo'nun sana söylediği Sekiz saat yaşayan o sinek Ne bilsin ki ağlatır babaları Bir çocuk için ecelsiz ölmek Öyle bakıp durma gözlerime Ne kandır şakaklarımdan süzülen Ne de kanla karışık ter Yeter be Montaigne yeter Ölmek değil Ölene ağlamak beter Beklenmedik bir acıyı Acıdan daha çok yaşarken insan Şiir midir akıp giden zaman Ölüm müdür Montaigne Ölümü kucaklamak mıdır yaşanan Adına ağlamak dediğimiz Yüreğin o çılgın koşusunda Yalnızca gözyaşı mıdır şahlanan Kırlarda gül kanatlı bir kelebek Çiçeklerle dolaşırken el ele Apansız Bir damla kan nasıl düşer güle Türküler nasıl susar Montaigne Ağıtlar nasıl dolanır dile Sular böyle sararmamıştı hiç Böyle zamansız Böyle güneşten uzak Ne gün batıyor oysa Ne şafak söküyor ufuklarda Sanki bütün renkler tutsak Ve bundan sonra yalnızca sarılar Sanki hep sarılar konuşacak Korkarım ki bu ölüm Rengini sularda unutmuş olacak Gökyüzü paramparça içimde Yıldızlar sönük Montaigne Bir solusam bulutlar yanar Vursam yüreğimi duvardan duvara Ağıtlar söylesem neye yarar Binlerce göz bakar da yüzüme Gözlerim yine o gözleri arar Öyle bakıp durma gözlerime Suçlama beni Montaigne Varsin "Erkekler ağlamaz" desin atalar Ben bu yargıyı yıkıyorum Ve alabildiğine ağlıyorum Tanrıya inanmıyorum ama Zamansız koptu fırtına biliyorum Ve ecelsiz ölen çocuklara Dolu vurgunu çiçekler diyorum Bu kadar yeter Montaigne Yüreğimi çoktan koydum doğanın eline Ben ki yaşam bahçivanıyım Bir oğul ektimse toprağın rahmine Acıyla beslerim tohumlarımı Ki bir çiçek fışkırsın Bin güzellik yayılsın yeryüzüne

194 views

Hewraman

@Diljann ·

#Adnanyücel🎈

Hewraman

@Diljann ·

youtu.be/-sWnEWpS_fA

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hewraman