Gökyüzüne baktı. Kaşlı, gözlü, ağızlı, burunlu ay bulutsuz gökte yüzüyordu.
Allah orada mıydı? Onu görüyor muydu şu sıra? Herhalde. Karanlıkta karıncayı gören… Aklından geçenleri de duyuyor olmalıydı. “Sana ne kötülük ettim de beni böyle yarattın?” diye mırıldandı.
Sayfa 26 - Zaloğlu