Şarkiyatçılık diğer adıyla Oryantalizm çalışması özellikle batı dünyasında büyük ses getirmiş ve yoğun eleştirilere de uğramıştır. Bu kitabı ilk okuduğumda Edward Said yeni vefat etmişti. Kitabı okurken Said’e büyük hayranlık beslemiş ve onu maalesef erken kaybetmemizden dolayı da çok üzülmüştüm. Kendisi dünyanın en önemli sosyal bilimcilerinden biriydi ve parmakla sayılabilecek entelektüeller arasına giriyordu. Kitabın ilk bölümünde yazar kimlere Şarkiyatçı ya da Oryantalist denir bunun tanımını yapar; “antropolog, sosyolog, tarihçi ya da filolog olması fark etmez- Şark hakkında yazan, ders veren ya da Şark'ı araştıran kişi Şarkiyatçıdır, yaptığı iş de Şarkiyatçılıktır.” Peki bu Doğu bilimciler Doğu dünyası(şark) ile ilgili neleri eleştiriyor ve onların gözünde şarklı kim? Oryantalist yazar ve seyyahlardan bolca alıntılar yaptığı kitabında Said’in eleştirdiği noktalar; Batılıların gözünde Şarklıların çok geri olduğu, her şeye hakim olan batının şarkı da yönetmesi gerektiği, batının gözünde Hint, Arap, Çinli , Türk, Afrikalı yani batı dünyasının dışındaki her yer bir doğudur. Şarklılar çok aşağılık toplumlardır, şehvet düşkünüdürler , tembeldirler bu yüzden de şişmandırlar , zevk için kendilerini uyuşturacak otlar çekerler ( çok ilginçtir ki bugün ABD’ de halk en çok obezite, uyuşturucu ve seks bağımlılığı şikayetleriyle tedavi görmektedir) yani batı bu geri, şehvet düşkünü ve barbar topluma egemen olmalı ve burayı yönetmelidir. Doğu milletleri kendilerini yönetemezler. Yönetim mekanizmasından anlamazlar. Bağımlı milletlerdir. Edward Said’e göre Batı , Doğu topraklarını sömürebilmek ve bunu da kendi toplumuna anlatabilmek için türlü kılıflar uydurmuştur. Said , oryantalist ressamların yaptığı resimleri de eleştirir. Resimlerde iki tema çok öne çıkar: cinsellik ve kölelik. Kadınlar ve çocuklar hep çıplak resmedilir. Yazar bu ressamların nasıl sapkın bir fantezi dünyalarının olduğunu örnek resimler üzerinden biz okuyuculara aktarır. Resimlerde çıplaklık üzerinden şarkın şehvet düşkünü olduğu mesajı verilirken, batının nü sanatını modern sanat olarak sunması da ilginçtir. Sürekli kölelik vurgusunu da eleştirir. Nitekim ABD ‘ de kölelik 19. Yüzyılda kaldırılmış , köleliği kaldırmak için yoğun çaba sarf eden Başkan Lincoln bunun bedelini canıyla ödemiştir. 20. Yüzyılda bile hâlâ köleliğin kaldırılmasına direnç gösterilmiştir . Başyapıtlardan biri olan bu eserde, batının iki yüzlü söylem ve politikaları batıda eğitim görmüş ve batının üniversitelerinde çalışmış bir yazar tarafından amansız eleştirilmiştir. Okumanızı ve okutmanızı tavsiye ediyorum . Bir entelektüelin kütüphanesinde bu kitap yoksa bu çok büyük bir eksiktir.

ŞarkiyatçılıkEdward Said · Metis Yayınları · 2016489 okunma

·

882 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Farfallina