Sancılar... Yine yoklamaya başladı bedenimi yavaş yavaş. Yalnızlığın sancıları bütün bunlar. Bu düğümler onun elini gösteriyor bana. Düğüm atma konusunda ustadır çaresiz bedenlere. Bir düğüm tamamlanmadan diğeri onun üstüne yığılıyor ansızın. Bir dağın üzerinde olmak gibidir yalnızlık. Yüksekte dururken bir taraftan da ellerini ovuşturursun soğuktan.
Sayfa 25