Yine bir kısa Dostoyevski romanı ile karşı karşıyayız. İnsanın ruhsal yaşantısını gözler önüne seren Dostoyevski bu romanda iki dostun ki bence aynı annelerden olmasalar da kardeşlerin hikayesine değinmiştir. Gerçek dost nasıl olmalıdır bu romanda gayet güzel bir şekilde ele alınmış. Ayrıca insan yoksulluklar içinde de mutlu olabilir mi ? sorusuna da değinilmiş. Romanın bir diğer güzel kısmıda bazen sevdiğimiz şeyler uğruna yapmamız gereken işleri ne kadar çok boşladığımızı da bize göstermektir diye düşünüyorum. Ben oda yayınlarından çıkma 95 sayfalık olanını okudum. Gayet hoş bir hikaye tavsiye ederim...
