Endişe, aslında karakterin kaybından kaynaklanır. Mutluluğumun veya umutsuzluğumun bağlı olduğu bir mesaj bekliyorsam sanki bir hiçliğin içine atılmış gibi oluyorum. Belirsizlik beni muallakta tuttuğu sürece duygularım ve davranışlarım sadece geçici olarak kılık değiştiriyor gibi. Ağacı saniye saniye büyüten zaman, bir saat içinde bürüneceğim gerçek kişiliği oluşturmaktan el çekiyor. Bu bilinmeyen ben, bir yabancı hayalet gibi benimle buluşmaya geliyor. Bu yüzden bir endişe hissediyorum. Kötü haber endişeye değil ama acıya sebep olur. Bu, tamamen baska bir şey..
