Gönderi
Uzuuun bir aradan sonra yine burdayım.
Bu kitapla beraber reading slumptan çıkmak çok iyi geldi. Kasiyer kitabı bana şunları gösterdi: Biz ne yaparsak yapalım bu dünya içerisinde yaşadığımız sürece iyi veya kötü bir kalıba girmek zorundayız yoksa burda kovuluyoruz... Eğer erkeksen belli bir yaştan sonra sabit bir işin ve ailen olmalı, tekdüze yaşamalısın veya kadınsan yaşın çok geç olmadan evlenmeli ve çocuk sahibi olmalısın. Çevremizde ister istemez onları ilgilendirmeyen konularda merak ettikleri bazı sorulara maruz kalıyoruz "ne zaman evleneceksin? Kaç yaşına geldin hala aynı yerde çalışıyorsun çoluk çocuğa karışma vaktin geldi." gibi saçma sapan bir sürü sorular. "Normal" olmak için standart şeylere uymalı ve topluma karışabilmek için kendimizi düzeltmeliyiz (!). Bayan Fururuko ailesi küçüklükten beri ona "düzelmesini ve artık normal olmasını" söyler ama düzelme işi nerde başlar ne neden? Fururuko 18 yaşından beri aynı markette yarı zamanlı çalışmaktadır ve ne zaman arkadaşlarının yanına gitse o yukarıda dediğim sorulara sürekli maruz kalır ve bir şekilde bahanelerle kurtulmaya çalışır. Fururuko ne zaman "normal" olmaya çalıştı, işte o zaman fark edildi. Kendi hayatına dair çok az şey söylese bile onlar kendi kafalarında Fururko için farklı hayatlar, senaryolar yazmışlardı bile. Nasıl anlamak istiyorlarsa öyle anlıyorlar sanki Fururuko'nun kaderini yazar gibi ona yakıştırdikları hayatı kafalarında yaşatıyorlar. Uzun lafın kısası Fururuko hiçbir zaman kendini topluma kabul ettirmek zorunda hissetmedi ve neyin "düzgün" olduğunu bilmediği için buna çalışmadı bile. Kendi için değil çevresindekiler rahatlasın, Fururuko 'o' hayatı lafta da olsa yaşasın diye olmadığı bir kişinin maskesini taktı.
·
58 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.