#BEN SANA SUSTUM - HÜSEYİN ERDİNÇ
Şairimiz bir şiirinde şöyle diyor“ Ne çok yaralı insan varmış, Ve bir o kadar da özlem dolu yürek...” İnsanı insan yapan duyguları değil mi? Ruh ve yürek... Bu ikisi olduğu için insan değil miyiz? Vefa, sadakat, vicdanlı olmak, merhamet etmek, yardım sever olmak, aşık olmak... Hepsi insana özgü değerler, duygular...Bazen bir şiirin mısrasında buluruz kendimizi...Yalnızlığımızı, hasretlerimizi, gönül kırgınlıklarımızı, aşk acımızı bir mısrada buluruz bazen...“Ben Sana Sustum" bir şiir kitabı...Hüseyin Erdinç kitabında yalnızlığı anlatmış. Hani bir söz vardır “Yalnızlık Allah'a mahsustur.” diye... Ve bir söz daha vardır“ İnsanlar yalnız doğar ve yalnız ölürler." diye...Aslında yalnızlık üzerine bir çok şey yazılıp çizilmiş...Yine de yalnızlık çözülemeyen bir muamma olarak kalmış. Şairimiz bu ilk şiir kitabında mısraları ile yalnızlığa dokunuyor ve “Ben Sana Sustum.” diyor... O susuyor yüreği konuşuyor. Ve bir şiirinde şöyle diyor “ Sen yokken bir çok şiir yazdım, Okumuşsun biliyorum, Ama biliyor musun? Öyle çok üstüne alan oldu ki sana yazdıklarımı, Ses çıkaramadım, Ne çok yaralı insan varmış, Ve bir o kadar da özlem dolu yürek, Hepsi ile tanış oldum, Bir çoğu'nun evinde, baş köşede duruyorum yazdıklarımla...” Ben bu kitabı okurken şairimizin yalnızlığında kendimi buldum. Her mısrada içim eridi...Esasında “ Yalnızlık paylaşılmaz.” derler ama şairimiz yalnızlığını bizlerle paylaşmış ve çok iyi etmiş. Ben de diyorum ki yalnızlık paylaştıkça azalır... Ben bu kitabı okurken kendi yalnızlığımı unuttum. Şairimizin dili oldukça sade ve akıcı...Şiirlerini okurken hiç sıkılmıyorsunuz...Hepsi hikayeli şiirler. Ben son söz olarak diyorum ki bu kitabı okuyun ve yalnızlığınızı unutun. Sayfayı çevirin belki bir sonra ki şiirde siz varsınız... Sevgiyle ve kitaplarla kalın
Bugün Aylardan Kasım
Günlerden Pazar
Bende Aylardan Sen
Günlerden yine Sen...
Hüseyin Erdinç- Ben Sana Sustum şiir kitabından alıntıdır...
