Harita ve Topraklar, Temel Parçacıklar’dan sonra okuduğum ikinci Houellebecq romanı ve her ikisini de o kadar çok sevdim ki hangisini daha çok beğendiğimin yanıtı yok. Houellebecq, anne, baba ve babaanne figürlerinin merkezinde olduğu travmatik bir çocukluk ve gençlik geçirmiş, bu travmalarıyla çok çekincesiz, cesur ve zaman zaman kimi okurların patavatsız bulacağı kadar aleni yüzleşmekten çekinmiyor ve inanılmaz bir felsefe, sanat ve edebiyat birikimine sahip. Tüm bunlar, hayata çok farklı bir pencereden bakan, kafası çok farklı çalışan bir yazar yapmış onu. Tarzı karamsar, sert ve rahatsız edici bulunabiliyor ancak bence eserlerinin etkileyiciliği de tam buradan geliyor. Harita ve Topraklar’da da yine kendi hayatından izleri felsefi birikimi ve sorgulamalarıyla harmanladığı muhteşem bir modern toplum eleştirisini bu kez sanayileşme ve sanat ilişkisini odağa koyarak sunmuş. Bir fotoğrafçı ve ressam olan başkarakterin bugününde açılıyor roman, sonrasında karakterin önce geçmişine ardından yakın geleceğine tanıklık ediyoruz. Romanın ilerleyen bölümlerinde yazar Houellebecq de kurguya dahil oluyor. Bu kısımları özellikle etkileyici buldum, kendisine bu kadar soğuk ve mesafeli yaklaşıp, kendini alaycı ve sivri dilli bir tavırla okurun önüne çıkarması, hatta çırılçıplak soyması tam da yazara hayran olma sebebim olan çekincesiz tavrıyla farklı çalışan zihninin ürünü. Houellebecq’in yanı sıra, pek çok yazar, editör, medya çalışanı gibi gerçek hayattan karakter yer alıyor romanda -hatta karakterlerin çoğu gerçek. İkinci yarıda bir polisiye havasında devam eden roman, Houellebecq okurlarının aşina olduğu bir şekilde son bölümde ütopyaya da göz kırpan bir distopyaya evriliyor ve yine bu kısmı dahiyane bağladığını düşünüyorum. Tüm bu kurgu ekseninde, incelikli bir şekilde aralara serpiştirerek globalleşme ve toplumsal demokrasi adı altında uygulanan ultra-liberalizm politikalarını eleştirirken, sanayi ve tüketim toplumunda her şeyin bir meta haline gelmesinden kaçınılmaz olarak payını alan sanat üzerinde duruyor. Her zamanki gibi modern toplumda bencilleşen ve yalnızlaşan bireyin yabancılaşması, ölüm, ötenazi, terör temalarının çevresinde de dolanıyor. Baudrillard’dan Barthes’a, Korzybski’den William Morris’e, yine pek çok yeni pencere açıyor Houellebecq ve çok derinlikli, okuduktan sonra uzun süre insanın zihninde demlenecek bir roman çıkarıyor ortaya. Çok, çok beğendim.

Harita ve TopraklarMichel Houellebecq · İthaki Yayınları · 202260 okunma

·

1.200 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı