Baş karakterin kişilerden ziyade "korku"nun kendisi olduğunu düşünün. Diktatörlüğü anlatan bu kitapta zamanının korku havasını derinden hissediyorsunuz. Çavuşesku yönetimindeki Romanya'yı konu eden romanda döneme dair pek çok sorun metaforik bir dille işlenmiş: rejim polisleri tarafından izlenme, takip edilme, çantaların aranması, mektupların okunması vee en önemlisi birdenbire ortadan kaybolan insanlar. En ufak bir muhalif hareket ölümle sonuçlanıyor. Şöyle diyor Müller: "Cepteki bir delik kadar ucuzdu ölüm. Elini cebine attığında bedenin deliğin içine düşerdi." Lola'nın intiharı -ki rejim yönetiminde intihar etmek dahi yasak çünkü memnuniyetsizliği simgeliyor- ile başlıyor kitap. Lola'nın aslında pek de yakın olmadığı yurttaki oda arkadaşı (anlatıcımız) intihardan sonra Lola'nın günlüğünü okuyor ve işler onun için değişiyor. Lola'nın üç arkadaşı ile tanışıyor ve kendilerince gizliden gizliye muhalefet edip hayatta kalma mücadelesi veriyorlar. Tam anlamıyla hayatta kalma mücadelesi. Çünkü böyle bir ortamda tek yol kaçış, diğer her yol ölüme çıkıyor. Okurken siyasetin bu denli iğrenç hale gelmesi, araçtan çok amaç olması çok korkunç geldi. İnsanların böyle bir ortamda yetişmesi, her şeyden korkar hale gelmesi, ölümün bu kadar ucuz olması çok üzücü. Dönemi bizzat yaşayan yazarın -ki 2009 Nobel Ödülünü de kazanmış- metaforlarla bezereyek diktatörlüğü ve korku atmosferini yaşatması etkileyiciydi. Konu olarak bana çok kasvetli geldi ama yazarın üslubunu, tekniğini etkileyici buldum. Dönemini yansıtması başarılıydı. *Kitap hakkında canım Okur Dergiai28. sayısında bir yazı kaleme aldım : Korkunun Anatomisi

Yürekteki HayvanHerta Müller · Siren Yayınları · 2022152 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.