Basileus, imparatoriçe İrene. Kendi ağzından hayat hikayesi ve Bizans İmparatorluğunun sekizinci yüzyıldaki taht mücadelesi ile ülke yönetiminde pay sahibi olmak isteyenlerin kirli işleri. Dört beyaz atın çektiği arabasıyla girdi Konstantinapolis'e. Ülküleri vardı İrene'nin, idealleri. Yardım edecek, doyuracak ve destek verecekti. Hiçbir şey basileus İrene'nin düşündüğü gibi gerçekleşmedi. Kayınbabasının fiziksel tacizine uğrayıp, kocasına kocalık etti. Oğluna naibelik. Bizans ondan hem nefret ediyor hem de onsuz bir hiç olduğunu biliyordu. Basileus İrene, imparatoriçelik yıllarında Bizans'ta tasvirsever ve tasvirkırıcılar diye adlandırılan, dini ikonaları destekleyen ve bunları kafirlikle suçlayanlar arasında, sanatı destekleyen bir imparatoriçe oldu. Bu yüzden düşmanlar edindi, aşağılandı, kovuldu. Onun için; düşkün dendi, cinsel açlık çekiyor dendi, lanetlendi. İrene ise tüm duygularından bağımsızlaşmıştı artık. Ne aileye inanıyordu ne de hakkında söylenenlere. Onu alaşağı etmek isteyen komutanlar ve manastır görevlileri, İrene'yi hipodromda halka yuhalatıyorlardı. Burada İrene içşn ahlaksızlığı öne çıkarılıyordu ama aynı zamanda ahlak bekçiliğine soyunanların ulu orta karışık bir cinsellik sergiledikleri görülüyordu. Ahlakı en çok savunanların en ahlaksız olması söz konusuydu. Ayrıca imparator ve imparatoriçelerin hükümranlığı sırasında Bizans'ta görülen bir diğer şey de kilisenin ve papalığın göstermelik olduğuydu. Çünkü zaman zaman rahipler ve rahibeler işkence görürdü. Birinci ağızdan yazılan bu tarihi romanda bir dönemin ekonomik, toplumsal, politik, yönetimsel dinsel çatışmaları anlatılıyor. Gerçeklik bu romana ayrıca bir tat veriyor. Selim İleri, kısa kısa cümlelerle sanki konuşma metniymiş gibi aktarıyor İrene'yi. Hrm de İrene'nin ağzından. Eksiltili cümleler ve kendine has anlatımı ile güzel bir roman çıkarmış yazar.

Hepsi AlevSelim İleri · Doğan Kitap · 200777 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.