keşke sabah ışşımasaydı. sadece ben ve bu oda ait olduğum iç atmosfer, gecenin ruhuna dönüşebilse.karanlıkta mutlaklaşabilse. öyleki belleğimde lekelenebilecek gölge olarak benden geriye yaşayan fazla bir sey kalmasın.
üzgün kalbim kaderin bir anlamı olmasını tanrılardan...
Sayfa 172 - AYRINTI YAYINLARI
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.