Gönderi

…yoldan geçen bir memur evine, yemeğine geç kalır.
Evet, ben kimseler tarafından görülmem. Yalnızlığım, koyu bir sis gibi bedenimi sarıp sarmalıyor demek ki. Ya da şimdilik insanları korkutacak kadar yalnız değilim. Gerçek bir yalnızın ürkek, yabanıl bakışlarıyla bakmıyorum daha. Hâlâ biraz onlardan, sokaktakilerdenim. Sokakları bu kadar sevdiğime göre, diyorum ki, ölüm beni sessiz bir gecede, yatağımda kıpırtısız yatarken yakalamayacaktır. Sokaklarda öleceğim ben. En iyisi, sokakların en canlı olduğu bir öğle zamanı kaldırıma yığılıp kalmamdır. Bu kez de dert olurum insancıkların başına. Kimdir, neyin nesidir diye ararlar, sorarlar. Dükkân sahibi işini bırakır, yoldan geçen bir memur evine, yemeğine geç kalır.
Pdf | Yapı Kredi Yayınları
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.