"Her kalp atışının bir hikâyesi vardı." Felfenayım. Kitap çoook güzeldi, baştan söyleyeyim mutlaka okuyun. Bazı kitaplar 500-600 sayfa olmasına rağmen okunup okunup anlaşılmaz, bir etki bir kalıcılık bırakmaz gerisinde ama bazı kitaplar incecik olmasına rağmen kalbinizde yıkıntılar, mutluluklar, hiç gitmeyecek hatıralar bırakır. Yere Yakın Yıldızlara Uzak da sayfa sayısının aksine çok aşırı bir kitaptı. Okurken harf harf okudum resmen kitabı, sırf hemen bitmesin diye. Bestegül ile bindiğim metrodan bestegül ve 13 ceset ile çıktım. Her kalp atışının bir hikâyesi vardı gerçekten de o metrodan sağ çıkamayan herkesin bir kalbi, hayalleri, umutları, sevdikleri, yaşayacağı güzel günleri vardı. Bu kitapta Keskin ile bile bir bağ kurabilirim- ölümü çok acıydı- Her bir kişi umutsuzluğa kapıldığında benim de içimden bir yerler karardı, her bir kişi ölüme yaklaştığını hissettiği an benim nefeslerim azaldı, her bir kişi bende çok büyük hatıralar bıraktı. Bazı karakterler bizlerde "kötü" izlenimi yaratsa da hepsinin bir nefesi vardı o yüzden kimseye " bu ölsün ya bişey olmaz" demedim hepsi için teker teker gözyaşı döktüm. Dediğim gibi o metroya bestegül ile beraber bindim ve o metrodan 13 ceset ile birlikte çıktım. En önemlisi ben de o metroda sol yanımı bıraktım. Şimdi birimiz buradan çıkacak, Kurulacak. Çekildiğimiz fotoğrafları alıp bir çerçeveye koyacak, Çerçeveyi bir duvara asacak, Geçip karşısına bizi izleyecek. Zaman o anda donacak. Şimdi birimiz sağ kalacak ama solu ölmüş olacak. Birimiz, birimizin duvarına asılmış bir çerçevenin içinde yaşlanacağız. Birimiz için şarkı bitecek, Fakat ikimiz de dans etmeyi bırakacağız. Anlıyor musun? Anlamıyorsun. Çünkü beni duymayı bıraktın. Zaten, ben de konuşmayı... Ağlamaya gidebilirsiniz. Çünkü ben şu an tam olarak bunu yapıyorum.

Yere Yakın Yıldızlara UzakEmine Tavuz · Epsilon Yayınevi · 201911,2bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okuyanbirkız