Herkesin sana bu kadar kolayca ulaşabildiği yerde, sana en uzak kalan kişi benim. Seni bu dünyada en çok seven, seni en çok düşünen, sana en çok değer veren kişi, senin için canından, her şeyden vazgeçebilecek kişi aynı zamanda sana bu dünyada en uzak olan kişi.. Başkalarıyla görmeye dayanamıyorum seni. Benimleyken bir nebze olsun bastırabildiğim bu kıskançlığıma şimdi engel olamıyorum. Içten içe beni yiyor. Bir gün bana beni buradan al ve götür demiştin hala geçerli mı ki sözün Bilmiyorum. Gel seni götüreceğim desem gelir misin ki? Bilmiyorum. Son verdiğin notunda kalbini bulamamı istemiştin, bana saklayacağını söylemiştin. Hâlâ saklıyor musun? İçinde benimle ilgili ne var acaba? Aklım, benden ayrıldıktan sonra dediklerini, son konuşmamızdaki dediklerini kabul etmemi söylerken; kalbim, senin de her zaman bana aşık olduğunu, ilk günlerdeki sözlerini kabul etmemi söylüyor. Aklım ve kalbim arasında seçim yapacaksam eğer her zaman kalbimin sesini dinlemeyi tercih ederim ama bu sefer bana bağlı değil ki. Ortadaki şey bir bilinmeyen. Hangi tarafı seçsem de ortadaki bilinmeyen kaybolmayacak ki. Ve ben de bir seçim yapamıyorum. Kalbimle umutlanıp, aklımla hayal kırıklığına uğruyorum. Ikisi de içten içe beni yiyip bitiriyor. Keşke yakın bir zamanda gelip, bana sarılıp, kalbimin bana dediklerini tekrar edip beni mutlu etsen. Seninle ilgili her şeyi çok istedim. Çok istedim. Çok istedim. O yüzden olmaz. Ulaşılamazı arıyordum değil mi? Al işte bana ulaşılamaz. Attığım adım kadar benden uzaklaşan bir ulaşılamaz. Konuştukça mahvettiğim, kopamadığım, yerini dolduramayacağım kocaman bir ulaşılamaz. Şu saatte bana, yanıma gel seni görmek istiyorum dese hiç durmadan giderdim. Ona az da olsa ulaşabildiğim günlere baktığımda anlık şeyler olmadığını görüyorum. "Evet ulaştım ve bitti hayalimdeki gibi değilmiş." gibi değildi. Ulaşabildikçe daha çok istedim. Verdiğim sevgi kadarını almayı çok istedim. Aldığım sevgiye layık olabilmeyi çok istedim. Günün sonunda hâlâ seven benim. Sevmenin suç olduğunu bilmiyordum. Ama bilseydim de severdim. Aklım çok bulanık. Neye ihtiyacım olduğunu biliyorum. Ama yine bana en uzak olan da o. Kusurlu ben isem eğer kusurumu bilsem de kendime çeki düzen verebilsem. Ama neyin ne olduğunu da bilmiyorum. Ilk andan itibaren duyduğum aşk karşılık bulmadan ölmek istemiyorum. Hayatımın çok ufak bir kısmında da olsa bu aşkı bir kez daha tadıp o şekilde gözlerimi kapatmak istiyorum. Ancak bu durumda huzura erişebilirim. Ama yine çok istiyorum o yüzden olmaz.
·
66 views
Lütfen acele etme hayatım lütfen. Gerekirse yıllarca uzaktan birbirimizi izleyelim ama lütfen acele etme hayatım lütfen. Zamanı geldiğinde kendimizi birbirimize saklamış olalım. Ama acele etme hayatım...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.