Şimdi bilenlerin bilmeyenlere haber vermesi gereken bir duyuru yapmak istiyorum müsaadenizle. Sevgili @selviatici bir kitap yazdı ve benim gözüm gönlüm şenlendi resmen. Kitaba kavuşunca eski bir dosta rastlama hissi çöktü gönlüme...
Bir kadın için en acısı koşulsuz güvendiği birinden hiç beklemediği bir darbe yemektir. Kızımız Ela bir gecede tüm hayatını, umudunu, geleceğini, ömrünü tüketen bir darbeyi bir değil iki sevdiği ve tüm ruhuyla güvendiği iki insandan yiyor. Yorgun ruhunu ve bedenini dinlendirmek için deniz kenarında gördüğü bot ve ona yardım elini uzatan kaptan ile yaşama tutunuyor. Hemde kaptan babasından ölesiye nefret eden Miraç'a rağmen. Miraç yaşadıklarının tüm sorumlusu olan babasına tüm merhamet duygusunu yitirmiş, borçlar içinde sıkışmış hayatına tutunmuş ikinci kaptanımız. Gönülden acıları olan insanları bir araya getiren bir 'Gırgır', vefa timsali tayfa ve kalbine hem acı hem güven tohumları eken Miraç. Ela bu savaştan yaraları kanamadan çıkar mı dersiniz?
Kitabı daha hızlı gerçekten bitirebilirdim. Lakin baş belam 
bibliyofil okuur bana yetişsin diye resmen sayfa saydım.Bu kadının kalemi akıp gidiyor arkadaşlar. Zaman, mekan kavramını yitiriyorsunuz. Tüm kitaplarını gerçekten severek okudum. Yazar her kitabında toplumun bir kanayan yarasına parmak basıyor ve o yarayı sevginin gücü ile nasıl iyileştirdiğini bizlere sunuyor. İnsanoğlu namerttir. Ama insan vefadır, huzurdur, güvendir, merhamettir en çokta sevgidir. Umarım yollarımız insan ile kesişir, insanoğlu ile değil diye diye ilk sayfaları tükettim. Bir insanın yaraları nasıl sarılır, güven ilmek ilmek kalbe nasıl işlenir, güzel sevmek nedir... Kitapla alakalı tek sorunum oldu diyebilirim. Kitabın kısa olması. Bilmiyorum detaylarda boğulmak tabiki istemezdim. Ama o tayfadan biri gibi hissettiğim anların bu kadar kısa sürmesi kalp kırıklığımın tek sebebidir. Sözün özü ;yazarın yeniden kalemiyle yoldaş olmak bana çokça iyi geldi ve kesinlikle tavsiyemdir!
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.