Gönderi
Aslında kitabın başlığı bile içinizi ısıtmaya yetiyor. Daha elime alır almaz kendi hayatıma geçtim. Hepimizin hayatından nice öğretmenler geçiyor ama ilk öğretmen her zaman bambaşka. Daha kitabı okumadan ilkokul sıralarıma gittim bile. Ne de güzel öğretmenim vardı. Hala hatırımda seneler geçse de ilk öğretmen unutulmaz. Anne ve babadan sonra gelir öğretmen asıl hayata bir öğretmen ışığında ilerlersiniz. İlk öğretmen sizi şekillendirir, yolunuzu aydınlatır, ufkunuzu açar. Kitabı okuyunca farkettim ah ne kadar da özlemişim o günleri. Mavi önlükleri giyip andımızı bağıra bağıra okuduğumuz o günleri. Sokakta oyunlarımızı oynarken, yaramazlık peşinde koşarken bir anda günün çoğu saatini okulda geri kalan saatini de öğretmenin verdiği ödevlerle geçirip bunaldığımız günleri. Ne de güzel günlerdi...
Artık kitabı yorumlamaya geçmeliyim
İki ana karakterimiz var. Azimli bir kız çocuğu Altınay ve aslında öğretmen olmayan ama öğretmen gibi yaşayan idealist Duyşen. Duyşen'e hayran olmamak elde değil. Duyşen devrim ideallerine inanmış bir Kırgız genci. Yaşadığı köyde asırlardır süregelen ataerkil geleneklere başkaldırır ve çocukların eğitim görmeleri için bir okul inşa etmeye koyulur. Kimse ona destek çıkmaz tek başına her şeyi sırtlanır ve bir okul yapar sonunda. Derme çatma okulun da ilk öğretmeni elbette Duyşen'dir. Ailelerle tek tek konuşup zorla da olsa ikna eder onları ve eğitim görmeleri için elinden geleni yapar. Sizce de böyle bir adam hayran olunmaz mı? Altınay'ın hüzünlü hikayesinin mutsuz değil mutlu sonla bitmesi için uğraşır ve başarır da.
Kitabı çok beğendim okumanızı tavsiye ederim ebeveynler de kesinlikle okumalı. Aslında Duyşen gibi öğretmen olmasak da bir çok insana ışık olarak yanında olarak doğru yolu göstererek birşeyleri öğretebiliriz.
Kısa bir süre sonra bende öğretmen olacağım ve umarım Duyşen gibi zaman geçse de beni unutmayan nice küçük dostlarım olur
Kitapla kalın...
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.