Hayat en acımasız yüzünü her an göstermekten çekinmiyor. Çocukken anlamıyoruz ama yaşadıklarımızı sonra büyüyünce dudaklarimizdan Zeze gibi şunlar dökülebiliyor: Bana her şeyi çok erken anlattılar.
Sahi öyle değil mi neden bir çocuğa her şey anlatılır ? Çünkü çocuk olmadan büyümüştür. Fazla iç kararmadan şunları söylemeliyim ki Zeze'nin tatlılığı Portuga ile dostluğu çok güzel ve tabi ki şeker portakalı... Sonu yine pek hüzünlü ama herkesin okuması gerektiğine inandığım ve tavsiyeden kaçınmayacaĝim bir kitap. Okurken mendillerinizi ve şekerlemelerinizi unutmayın !
Keyifli okumalar...