SPOİLER İÇERİR!!! KADININ ADI YOK İsyankar, sert, çarpıcı. Bu kitabı açıklamak için üç kelime seçsem o kelimeler bunlar olurdu sanırım. Kadının Adı Yok kadınlar adına açılmış bir savaşın bayrağı gibi.1987’lerde yazılan bu roman bir kadının çocukluğundan başlayıp ileriki dönemlere kadar yaşadığı ayrımcılıkları, zorlukları, zorbalıkları, psikolojik şiddeti, mecburiyeti ve birçok zorluğu anlatıyor. Kadın olmak ne demek onu anlatıyor kısaca. Kitapta her kadının düşündüğü ve dile getirdiği belki de getiremediği olayları aktarmış Duygu Asena. ‘’Neden onlar büyüdüler diye düğün yapıyorlar, hediyeler alıyorlar, biz büyüyünce neden kimse bilmiyor, hediye getirmiyor?’’ Bu cümle bir kadının hayatında ilk defa ayrımcılığı görmesi belki de. Duygu Asena’nın bunları dile getirmesi beni çok heyecanlandırdı ve kitabı yükselen bir heyecanla okudum. Bu yükselen heyecana karşın bazı yerlerde fikirlerim çatıştı. Duygu Asena’ya hak verdim mi vermedim mi emin olamadım.’’ Çünkü seninle birlikte olmam ve de evlenmem, bütün ötekilerden vazgeçmem anlamına gelir. Sen bu kadar mükemmel misin? Ya değilsen ? Ya hepsinin bir arada bulunduğu birisiyle karşılaşırsam? Sen herkesten vazgeçebileceğim kadar olağanüstü müsün?’’ Kadının Adı Yok Duygu Asena’nın tüm kadınlar adına bir çığlığı sanki. Her evde her şehirde yaşanabilecek sorunları anlatırken çok bizden biri Duygu Asena. Her sayfayı okuduğunda ‘’Evet, gerçekten var böyle şeyler’’ diyor insan kendi kendine. ’’Ben size bir şey söyleyeyim mi? İster yatın ister yatmayın hepiniz için söylenebilir bu söz, yolda yürüdüğünüz için söylenebilir, mektuplaştığınız için söylenebilir ,aşık olduğunuz için söylenebilir ,arabalarına bindiğiniz için…’’ Kitap bir yandan yaşanılan zorlukları anlatırken diğer yandan da güzel mesajlar içeriyor. ‘’…erkek ya da kadın kimseye muhtaç olmak istemiyorum, istemediğim kişiyle birlikte olmak zorunda kalmayacağım, bunlar için de para gerek, para bir çeşit özgürlük. Hayır zengin koca da istemiyorum, bu kez onu bırakıp gitme özgürlüğüm olmaz, hem bir işe yaramak istiyorum ben, beynimi kullanmak istiyorum.’’ Bu satırlar özellikle genç okuyucular için bir kendine getirme özelliği taşıyor bence. Çünkü özellikle kadınsak ekonomik özgürlüğümüzün elimizde olması gerçekten de çok önemli. Duygu Asena bizim kendi kendimizeyken bile düşünmemizin yasak olduğu şeyleri yazmış. Sanki amacı okuyucu şöyle bir silkeleyip ‘’Kendine gel, kendine güven ve içindeki gücün farkına var!’’ demek. Üstelik bunu yaparken yalın, açık ve sürükleyici bir anlatım kullanmış. Belki tuhaf gelecek ama beni en çok etkileyen kısım kitabın arka kapağındaki şu satırlardı: ‘’Erkeklerin belirlediği kalıplar içinde kadın olmaya fısıltıyla atılmış bir çığlık. Çığlık; çünkü isyankar Fısıltı; çünkü kadınca…’’ Bu satırları okuduktan sonra kitabı okumak için şiddetli bir istek duydum ve bence Kadının Adı Yok herkesin –özellikle kadınların-okuması gereken bir yapıt. Kitabı okurken heyecanlanıp şöyle bir oturuşunuzu düzelteceğinizden ve ara ara kitabı kapatıp düşüncelere dalacağınızdan eminim.

Kadının Adı YokDuygu Asena · Doğan Kitap · 06,4bin okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İrem Arı