Fırtına Shakespeare'ın muhtemelen kendi başına yazdığı son oyun. Prospero karakterinin de şairin biyografik yansıması olduğunu savunanlar var ve "Sonra da büyücü asamı kırıp Yerin yedi kat altına gömeceğim kendi ellerimle. Kitabımı da fırlatacağım İskandilin erişmediği denizin derinliklerine." dizelerinin Shakespeare'ın okurlarına vedası olduğunu düşünüyorlar fakat bu oyundan sonra yazdığı başka oyunlar da olduğu için bu varsayım muhtemelen doğru değildir. Büyü, fantastik ve mitolojik imgelerle dolu bir oyun. Shakespeare oyunu yazarken esinlendiği bir olay var. Sea Venture adlı bir gemi 1610 yılında, çıkan bir fırtınaya yakalanıyor ve kazazedeler yerlilerin de yardımıyla çarptıkları adaya yerleşip yeni bir gemi inşa ediyorlar. Prospero karakteri Marlowe'un Doktor Faustus karakterini anımsatıyor. İki karakter de derin sanatlara yönelirler ve gerçek dünyayı ihmal ederler. Aslında intikamcı ve kinci bir karakter olan Prospero, kölesi Ariel'in sayesinde insanı duyguları ve merhameti anımsar. Öncesinde Milano düküyken onu elinden alan kardeşi ve ona yardım eden Napoli Kralı'na karşı intikam planları içerisindedir ve gemilerini fırtınada bilerek batırır. Oyunun incelenecek ve üzerine konuşulacak çok şeyi var ama oyundaki kölelik kavramından da bahsetmesem olmaz. Prospero kardeşi tarafından denize atılıp ıssız bir adaya sığındığında ve orayı kendi krallığı ilan ettiğinde adanın yalnızca iki sakini vardır: Ariel ve Caliban. Ariel'i kötü bir cadının elinden kurtarıp kendi kölesi yapmıştır, Caliban ise bu kötü cadının oğludur. Onu eğittiğini söyler Prospero ancak bu eğitim Caliban'a hiç de iyi gelmez. Bu yönüyle de okura Avrupalı egemen güçlerin yerlileri sömürmesini ve köleleştirmesini anımsatır. Epey uzun bir yazı oldu, biraz da spoiler içeriyor ama sonunu hâlâ söylemedim. Okumanızı tavsiye ederim.

FırtınaWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20196,2bin okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Behice