“ İşte pek fazla kurcalamazsak dünyanın orta yerindeyiz Ben Yani çok değişik bir sokağı yakalamış bulunan Kullanmak için yaşayıp ölmeye. Edip Cansever, Umutsuzlar Parkı ne söz ama ne söz —gene o söz! O: unutamayacağım yeni bir söz bulsam neye yarar ki ortasındayım şimdi söyleyemediklerimin nasıl anlatabileyim ne söz ama bir tane daha yavaşça yazmaya çalışıyorum sakince, dingince yazamıyorum yalnızca da fırtınadan değil; yazamadığım neler, ne zamanlardan yaşadıklarımdan yazamadıklarım böyle yazabilir miyim? böyle mi Gecenin sonu değil gene! deme başka türlü dene Bilmem ne demeli ne de zormuş ama ne de zorlu burada durup yazmak Biliyorum, yakışmaz dayanamıyorum anlayamıyorum da Şimdi, artık, durdu yakınma gene! “o kadarcık” mı? Tıkandım bak elini ver bana -gene-deme-sus sakın söyleme Onu söylemeden nasıl yazabilirim gülünç bile değil şimdi yücelmen —yineliyorsun kendini! benimse içimde akkor benimse içimde akkor işte yeni sözcük gayret iki kaldı nereden çıktı şimdi —martı—sakın! sakinleş kokladığım kokusu korkusuzca koruduğu kaybolan kaygılı kavuşmuşluğuydu gene o kanatlı karıncalar gibi nerede yanıldım? yineleme gene şimdi gri şimdi mor. . . . Şimdi nerden başlasam nasıl anlatsam.Önce bu şiiri kitapta bu haliyle bulamayacaksınız cümleler tastamam var ama lakin bütün haliyle yok, neden mi?Çünkü ; tamamen şairin yazılarının peşine düşerek, kendim oluşturdum.Şöyle ki kitap Edip Cansever’in Çember adlı şiiriyle başlıyor, sonrası Oruç Aruoba’nın dizileriyle devam ediyordu.Bir kaç sayfa okuduktan sonra konuşma işaretleriyle başlayan italik yazılar dikkatimi çekti, meraklandırdı beni.Aldım kağıdı kalemi elime sayfa sayfa cümleleri bir araya getirdim ve ortaya yukardaki metin çıktı. 19 Haziran 1966’da görmüş Doğançayır’ın Çınarlarını ve o çınarların içinde kalan terkedilmiş metruk hale gelmiş istasyonu.Yazmaya karar vermiş metin uzadıkça uzamış, araya zaman girmiş ve 16 Kasım 1977’de bitirmiş.Kitabın son sayfasında bir çeşit iç dökmüş Oruç Aruoba, uzamasından, istediği süre içinde bitirmemekten dolayı.Ve kitabı şu cümleyle bitirmiş “ Gecikir ya, her anlamlandırma , hep…” . . . Umarım doğru anlamış, doğru anlatmışımdır. Anısına sevgiyle…

Doğançay'ın ÇınarlarıOruç Aruoba · Metis Yayıncılık · 2016345 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.