6.5/10 Yılmaz Güney, sinemasını ayrı tutarak söylüyorum, bende saygı uyandıran bir isim değildir. Sebepleri malûm. Sırf ideolojik duruşu sebebiyle bu kadar el üstünde tutuluyor olmasından bir miktar rahatsız bile olduğumu itiraf etmeliyim. Fakat onu daha önce hiç bir "baba" olarak düşünmemiştim. Kendi kızının kaleminden, onun yokluğuyla büyüyen, varken bile onun özlemini çeken kızından Yılmaz Güney'in babalığını okumak ilginçti. Çocukken babasına duyduğu öfkeyi, yalnız geçirdiği günleri, babasına babası hayattayken duyduğu özlemi hatırlayıp yine de yetişkin hâli ile onu affettiğini, onu her şeye rağmen ne kadar sevdiğini gördüm. Aile garip bir bağ... Kitabın dili sade, çok kolay okunuyor, fakat biraz "Olayları öylece sıralıyor," gibi hissettirdi bana. Ama zaten edebî bir eser beklentisiyle okumadığım için çok da takılmadım. Gerçeklik yeterince etkileyici. Sevdim.

Bir Odadan Bir OdayaElif Güney Pütün · Doğan Kitap · 201261 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra