Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Gönderi
Hikâyeyi Everest yayınlarının Çehov'un öykülerini derlediği "Bütün Öyküleri - 6/Düello" adlı kitaptan okudum. Kitapta çok nadir de olsa Latince sözcüklere yer verilmesine karşın son derece sade bir üsluba sahip bir kitaptı. Kitabın giriş kısmı daha çok iki kişinin konuşması şeklinde geçtiği için çok sıkıcı gibi gelse de 50. sayfadan sonra hikayeye başka aktörlerin katılımı ve yeni olayların baş göstermesi ile hikaye epeyce sürükleyici bir hal alıyor. Kitapta dikkatimi çeken bir nokta Çehov’un üstü kapalı şekilde Tolstoy’u övmesi ve Tolstoy okumamanın utanılacak bir durum olmasını ima etmesi oldu. Kitapta Tolstoy’la ilgili şöyle bir söze yer vermişti Çehov: “Yazarlar aslında kafadan uydurup yazarlar oysa Lev Tolstoy doğrudan doğruya doğadan alır örneklerini.” Kitapta da özetle; Birbirini artık sevmeyen iki aşığın, birbirlerine karşı yaptığı karaktersizliklere, hatalar sonucu aralarına duvar örmelerine rağmen yaşadıkları olaylar sonucundan yine birbirlerine tutunarak ördükleri duvarları yıkmalarını birliktelik kurmalarını okuyoruz... Daha detaylı anlatmak gerekirse;
Hikaye Kafkasya’da bir sahil kasabasında, çoğunlukla dört karakter üzerinde şekilleniyor; Layevski adında bir adam, kocasından koparıp kendine aşık ettiği Nadejda adında entelektüel bir kadınla yaşadığı iki yılın sonunda, bu kadından sıkılır ve bu kadını Kafkasya’da bırakıp Petersburg’da yeni bir hayata başlamak ister. Layevski ilk olarak iyi niyetli ve erdemli bir arkadaşı olan Samoylenko ’ya bu konudan bahseder. Samoylenko ise iyi niyetli bir adam olduğu için Layevski’nin Nadejda’yı terk edeceğine ihtimal dahi vermez ve elinden gelen yardımı Layevski ’ye yapar. Nadejda ise Layevski’yi aldatır ve kasabadaki bazı gençlere umut verip kendisi üzerinde aşk hayali kurmalarına müsaade eder. Bu sırada Von Karen adında Layevski ’den nefret eden, Layevski'nin asıl karakterini bilen bir adam Samoylenko ’ya mani olur. Layevski de bir hısımla Von Karen’ı düelloya davet eder. Hem Von Karen hem de Layevski düellonun budalaca olduğunu bile bile birbirlerine karşı duydukları nefretten ötürü düello yapmakta karar kılarlar. Düellodan bir gece önce Layevski esi Nadejda’nın kendisi aldattığını öğrenir ve ölümün eşiğinde olmasından dolayı da kendini, hayatını sorgulamaya başlar. Düello neticesinde Layevski bambaşka bir insan olup Nadejda ile kendisinin birbirinden başka sığınacak kimsesi kalmayan iki aşık olduğu bilincine varıp Nadejda ile evlenir. Nadejda ise geçmişi yaptığı karaktersizlikleri unutup eşiyle yeni bir sayfa açmaya çalışır. Hikayenin sonunda Von Karen ve ben bu iki insandaki değişimleri hayretle izleriz...
Karakterlerden az biraz bahsetmek gerekirse; Layevski haksız kazandığı memur maaşıyla geçinmeye çalışan ancak borç batağında olan, riyakar ve kumarbaz bir adamdır. Layevski’nin eşi olan Nadejda da entelektüel ama eşini aldatmaktan sakınmayan, aklından türlü türlü şeyler geçiren, pasaklı bir kadındır. Yaşadıkları olaylar sonucunda karakter bakımından iyiye yönelseler de hani önceki karakterlerinde bulunan kötü özellikleri bakımından tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş diyebileceğimiz iki insan… Samoylenko ise hemen hemen herkese elinden geldiğince yardım eden iyi yürekli ve erdemli bir adamdır. Hikayeye sonradan müdahil olan zoolog Von Karen Layevski’ den nefret eden dünyada her zaman güçlülerin zayıfları yenmesi gerektiğini savunan sert bir adamdır.
İlk başlarda Layevski’nin Nadejda’yı terk etmek istemesi gayet makul bir istek gibi geldi çünkü içinde ona karşı sevgi beklemediği bir kadınla yuva kurması hem kendisinin hem eşinin hem de doğacak çocukların mutsuz olması anlamına geliyordu. Layevski’nin karakterini öğrendikçe aslında bu kadını hiç sevmemiş olabileceğini bile düşünmeye başladım ve Nadejda adına üzüldüm. Nadejda’nın eşini aldatıp üzerine “sadece bir kere ufak bir kaçamak yaptım ne var bunda hala Layevski’yi seviyorum” felsefesi yapması kadına karşı olan düşüncelerimin değişmesine sebep oldu. Aslında bu kadının da eşini gerçekten sevmediğini düşünüyordum çünkü başka türlü aldatmasının bir açıklaması olamazdı. Von Karen ile Layevski arasındaki ilişki ise ilk başlarda birbirlerinin kişilikleri hakkında atıp tutan iki insanın ilişki gibi gelse de ikisi de birbirlerini çok iyi tanıyorlarmış... Samoylenko ise kibar, efendi, iyi niyetli ve daha pek çok erdeme sahip bir insandı bu kadar kirli eylemlerin olduğu hikayeye böyle temiz biri lazımdı
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.