Temmuz 31-Artık çok yaklaştım. Bunu hissediyorum. Bu hızla gidersem kendimi öldüreceğimi söylüyorlar, ama şu ana kadar mevcut olduğunu bile bilmediğim bir berraklık ve güzelliğin doruk noktasında yaşadığımı anlamıyorlar. Benliğimin tüm parçaları bu çalışmaya odaklanmış durumda. Onu gündüzleri tenimin üzerindeki gözeneklerin içine sünger gibi çekiyorum. Geceleri ise – uykuya dalmadan önceki anlarda – fikirler beynimin içinde havai fişekler gibi infilak ediyor. Bir problemin çözüldüğü anda yaşanan patlama kadar insana mutluluk veren başka hiçbir şey yok.
Bu kaynayan enerjiyi ve yaptığım her şeyi dolduran keyfi alıp götürecek hiçbir gücün olmaması ne kadar inanılmaz bir şey... Sanki son birkaç ay içinde özümsediğim tüm bilgiler bir araya gelmiş ve beni bir ışığın ve kavrayışın zirvesine oturtmuş gibi hissediyorum. Güzelliğin, sevginin ve gerçeğin bir yumak halinde bütünleşmiş bir hali bu. Bu mutluluğun ta kendisi... Ve bulmuşken, nasıl terkederim onu? Yaptığım şeye aşığım, çünkü bu problemin yanıtı tam burada, beynimin içinde ve yakında – çok yakında – bir patlamayla bilinçlilik durumuna geçecek. Sadece bu problemi çözeyim lütfen. Tanrı’ya, beynimin içindekinin aradığım yanıt olması için dua ediyorum, ama eğer öyle değilse, o zaman da herhangi başka bir yanıtı da kabul edeceğim ve sahip olduklarım için minnettar olmaya çalışacağım...
Ağustos 11 – Son iki gündür hep çıkmaz sokaklardayım. Hiçbir şey olmuyor. Bir yerde yanlış bir dönemece girmiş olmalıyım, çünkü pek çok sorunun yanıtını bulmama rağmen, benim için en büyük önemi arz eden sorunun yanıtını bulamıyorum: Algernon’un regresyonu, deneyin temel hipotezini nasıl etkiliyor?
Neyse ki, beynin işleyişi hakkında epeyce bilgim var, dolayısıyla bir tıkanıklığın beni fazla endişelendirmesine izin vermiyorum. Paniklemek ve ümitsizliğe düşmek (veya daha da kötüsü, gelmeyeceğini bildiğim bazı yanıtları zorlamak) yerine, zihnimdeki yükü bir süre atmam ve problemi kendi suyunda pişmeye bırakmam gerek. Bilinç düzeyinde gidebileceğim kadar gitmiş bulunuyorum, şimdi sıra farkındalık düzeyinin altındaki gizemli işlemlere geldi. İzah edilmesi mümkün olmayan şeylerden biri de, öğrendiğim ve yaşadığım şeylerin problemin uygulanma şeklini nasıl etkilediği. Kim bilir, insanların yeterli bilgisi olmadığı veya yaratıcılık sürecine ve kendilerine yeterince inanmadıkları ve beyinlerinin bütününün çalışmasına izin vermedikleri için kaç problem çözümsüz kalmıştır?
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.