Hem elde etmek için çok uğraştığım hem de büyük bir heyecanla okuduğum bir kitap olduğu için yeri bende ayrı oldu Güneş Çavması'nın. Roman Handan' ın yaşadığı bir travma yüzünden şehir değiştirmesiyle başlıyor aslında. Bu yolculuğunda ona eşlik eden, yeni tanıştığı insanları ve hepsinin hikayesini okuyoruz. Travma kitabın başlarında olsa bile söyleyip heyecanını kaçırmak istemiyorum. Romanı farklı kılan ve en sevdiğim özelliği neredeyse bütün toplumsal konulara yer vermesi ve bunu karakterlerin diyaloglarıyla okumamızdı. Böylece kitap hem akıcı bir şekilde ilerledi hem de farklı fikirleri farklı karakterlerin ağzından okuduğumuz için ayrı bir bakış açısı kazandırıcıydı. Romanda çok fazla diyalog var, bu bazı okurları sıkabilir ama konuşulan konular ilgi çekici olduğu için beni sıkmadı. Evlilik, toplum, arkadaşlık, din, cinsel yönelimler ve daha bir sürü konuyu sanki bir arkadaş ortamının içindeymişçesine okuyoruz. O kadar doğal ve hayatın içinde karşılaştığımız cümlelerdi ki kendimi yabancı hissetmedim. Bazı kısımları abartılmış bulsam da kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Çok güzel bakış açıları kazandıracağına eminim. Kitapta beni rahatsız eden değil de sadece biraz abartıldığını düşündüğüm bir şeye de değinmek istiyorum. Mecnun çoğu konuda bağımsız ve orijinal fikirleri olan bir karakterdi ve kendisini çok sevdimnama yazar öyle bir yazmış ki en basit konuda bile Mecnun karşı çıkıyor ve nedense istemsizce Mecnun'un her konuda haklı olduğunu düşünebiliyorsunuz. Bu biraz manipüle ediciydi çünkü bazı fikirlerine hiç katılmıyorum. Evet her konuda sorgulatması gerçekten güzel ama bunu abartmıştı. Herkes Mecnun gibi düşünmek zorunda değil sözde kendisi de yargılayıcı biri değil ama bazı cümleleri öyleydi. Bu durum bir yerden sonra hoşuma gitmese de hep geniş bir bakış açısıyla bakmaya çalıştığım için takılmadım. Handan karakterine gelecek olursak enerjisi bakımından değil ama hayat görüşü konusunda kendimi benzettiğim bir karakter oldu. Yaşadığı zorluk karşısında okuduklarımız da bana pek gerçekçi gelmedi ne yalan söyleyeyim, bu kısmı da abartılmış buldum ama genel olarak okurken keyif aldım. Bu kitabı yaşımın bu döneminde okumam iyi oldu. Hayatımın bu evresinde, bir sürü yargılayıcı insanla tanışırken ve kendimi hiçbir ortama ait hissetmezken alıp okuduğumda karşıma çıkan ve kendimi bulduğum cümle şu oldu: "Utanmadan kızları bakışlarıyla rahatsız edip kız kardeşlerine bakan olursa kavga çıkaran şuursuzlar... Anadan babadan duyulan bir ideoloji, milliyetçilik, sosyalistlik, dincilik... Hiçbiri yoksa futbol... Bu ezber dolu hayatlar, bu insanlar bana ne verecekti? "

Güneş ÇavmasıEsra van der Wiel · Kuzey Işığı Yayınları · 2019380 okunma

·

300 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.