Hayatın gerçekleri..
Karnını doyurmak, özel biri olmayı başarmak, işe yaradığını hissetmek, bir statü elde edip, insanların devamlı saygısını kazanabileceğini sanmak , bedensel güzelliğinin yeterli olduğuna kani olmak, yeterli bir ekonomik güce erişip çevrede itibar sahibi olacağına inanarak davranmak, mutlu olabilmek için nesne, eşya ve para ile senelerce kendini oyalamak, dışarıya mutluyum görüntüsü çizip iç dünyanda yalnız ölüşüne, çaresizliğine üzülmek. Keşke her şey farklı olabilseydi diye düşünüp, hep suçu başkalarına atmak, asıl suçlunun asıl cesaretsiz olanın "kendin" olduğu gerçeğini anlamamak .Sevginin ne olduğunu, korkarak yaşamanın bir faydası olmadığını bilmemek. Kendini tanımamak, içindeki kapasitenin, gücün, güzelliğin, tutkunun, aşkın hep sesini kısmak. Kendini sürekli "kendi koyduğun" ve çerçevesi sana göre doğru olan "sınırlarla" sınırlandırıp "orada" boğulmak. Ruhunun sesini, istediklerini, yaşamak istediklerini işitmeden sadece dünyaya bakmak.
Bol "ama" lı cümleler kurma. Ama ama ama,
nereye kadar "ama".
Yuvarlanarak yaşamak, ne yaşadığını bilmemek, kendini yalnız hissetmek, eksik hissetmek, bir başına hissetmek, hep bende varım "hey" bende varım" diyerek sürekli sesini işitmeye çalışmanın gereksiz olduğunun farkına varamamak.
Farkında olunması gerekenler ise ;
Sen varsın, yaşıyorsun ve bir tanesin bu alemde. Senin bir taneliğinin farkında olacak insanlarla olmalısın. Her şey bulunabilir, ancak senden bir tane var, bulunmaz, bulunamaz. Önce sen; bir taneliğinin keyfini, derinliğini, hazzını önce sen ; fark et. Sonrada ; güzel sözler söyleyen insanlar değil, senin o derinlerindeki seni seninle tanıştıranı bulmanın keşfini yaşayarak "sevginin" gerçekliği ile buluş.
Ufuk Demiray
Ne hoş kaleme alınmış besleyici bir yazı olmuş.Bu kadar detayı az ve öz bir şekilde tekrarlamış oldum.☺️
Bulanlar hep arayanlardır👏👏
"Önemli olan, neye inandığınız değil inandıklarınızın sizi ne yaptığıdır."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.