Allah, evladın da hayırlısını versin!
"Ey gökler, aynısını yapın sizler de!
Şehvete doymuşlara,
Başkalarını düşünmeden bollukta yüzenlere,
Vurdumduymaz, kayıtsız yaşamlarıyla,
Siz tanrıların ilkelerini hiçe sayıp köle edenlere,
Gösterin gücünüzü vakit geçirmeden,
Ortadan kalksın bu dengesizlik,
Herkes ihtiyacı kadar edinsin artık." Sy 109
Kitabı üç kelime ile anlat deseler, hüzün, karanlık ve ölüm derim. Shakespeare, tragedya nasıl yazılır diye ders niteliğinde bir eser çıkartmış ortaya. Shakespeare okurları bilirler ki neredeyse her oyununu ya mitolojiden ya da halk hikayelerinden ilham alarak hikayeye kendi kurgusunu ekleyip başyapıt niteliğinde eser çıkartır ortaya.
Shakespeare bu eserini ise üç farklı kaynaktan ilham alarak yazmış. Birincisi, XII. yüzyılda Monmouth'lu Geoffrey'in "Historia Regum Britanniae adlı yapıtı, ikincisi, Lear karakterini Britogyalıların mitologyasından esinlenerek oluşturması, üçüncüsü ise Holinshed'in Chronicle adlı yapıtı.
Kitabın konusu ise kısaca şöyle; Britanya kralı Lear'ın ülke topraklarını üçe bölerek üç kızına (Goneril, Regan, Cordelia) miras bırakmasının ardından kralın en küçük kızı Cornelia babasının bu cömert teklifini reddediyor ve babası onu Britanya topraklarından kovuyor. Cornelia Fransa kralı ile ayrılıyor babasının himayesinden. Ancak kral Lear'ın ortanca ve büyük kızı Goneril ve Regan babalarının mirasına tek başına sahip olmak için entrikalarla dolu planlar yaparak önce babalarını, daha sonra kendilerini ortadan kaldırmak için kirli oyunlar kuruyorlar. Bu sırada krala dışladığı kızı Cornelia sahip çıksa da iş işten çoktan geçmiş oluyor.
Shakespeare'in 
Titus Andronicus 'dan sonra okuduğum en iyi tragedyası ancak şöyle bir durum var. Kitabın içerisinde toplam 294 adet not bulunuyor ve hikayenin akışını değiştirdiği için her notta kitabın arka sayfalarını açıp bu notları okumazsanız bir çok dialog havada kalıyor.
Bir ikincisi ise Shakespeare'ın bilindiği üzere 1655 yılında Quarto ve Folio adını taşıyan toplu eserleri tek bir kitap halinde basılmıştır ve orjinal metinlere en sadık oyunlar bu ciltte toplanmıştı. Bu yüzden günümüzde ki Shakespeare çevirileri hala bu 1655 yılında basılmış sadık metinlere dayanarak yapılmaktadır. Ancak bu metinler içerisinde en çok değişime uğrayan oyun 
Kral Lear olmuştur. Zaten kitabın ilk yarısı neredeyse başka birisi tarafından kaleme alınmış gibiydi, Shakespeare'ın o mizansel üslubundan bir hayli uzak, günlük sade dil ile yazılmıştı, diğer kitaplarını okuyanlar bu durumu hemen fark edeceklerdir. Özellikle kitabın başlarında ki kral Lear ve soytarının anlamsız, sıkıcı dialoglarını okurken şaşırdım, çünkü Shakespeare'in ilk defa bu kadar basit, kafiyesiz, kelime oyunları yapmadan dümdüz hikayeyi anlatması tuhafıma gittiği için kitap hakkında yazılmış bir kaç araştırma yazısı okuyunca kitabın başlarında geçen kral Lear ve soytarının dialoglarının aslında kitap da yeri yokmuş. Çoğu Shakespeare araştırıcısı tarafından sonradan soytarıyı oynayan bir oyuncunun eki olarak kabul edilmiştir bu bölümler.
Genel olarak kitap ortalarından sonra iç paralayıcı bir tragedyaya dönüşüyor ve bir babanın hayattaki en büyük sınavı olarak kızlarının gözlerini bile kırpmadan sırf toprak uğruna babalarını öldürmek için yaptıkları türlü entrikaları Yasak Elma'da bile bulamazsınız.
·
562 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.