Atmosferi ve anlatımıyla Charles Dickens romanlarını, güçlü kadın karakteriyle Thomas Hardy’yi ve mezhep çatışmalarıyla Somerset Maugham’ın İnsanın Esareti romanını anımsatan ancak yine de gerek kurgusu gerek anlatımıyla oldukça farklı bir roman Oscar ve Lucinda. Roman, 1930’da Avustralya’da, anlatıcının anne babası ve yaşadığı yerden bahsetmesiyle açılıyor ve fakat sonrasında anlatıcı, 19. yüzyılın ortalarına gidiyor ve büyük büyükbabasının hikayesini anlatıyor. İngiltere’de oldukça dindar bir babanın gençken mezhep değiştirmeye karar verip rahip olan oğlu ile anne ve babasını kaybedince kendisine kalan mirasla bir cam fabrikası alan genç bir kızın yaklaşık on yıllık hikayesi diyebiliriz roman için kısaca. Kurguyu sıradışı yapan ise karakterler: biri obsesif diğeri kompulsif iki karakterin ortak buluşma noktası kumar ancak aslında her ikisi de birtakım boşlukları doldurmak için bu yola sapmışlar ve hakikaten Carey, başlarda okuru afallatsa da karakterlerin kumar tutkusunun altını çok iyi doldurmuş. Romanda çok fazla karakter var ve yazar bunları okura çoğunlukla hikayelerini tersten anlatarak tanıtmayı tercih etmiş; yeni karakterleri, sanki okur onu tanıyormuş gibi, onunla ilgili bir olayı daha önce anlatılan başka bir şeyin devamı gibi anlatıp sonra onu diğer karakterler ya da kurguya bağlamış. Bu da alışana kadar biraz dağınık bir kurgu hissi verip okuru biraz zorlasa da, doğal akışta karakterlerin ruhsal portrelerinin ne kadar derinlikli ve bütünlüklü oluşturulduğunu fark edip, onların dünyalarına da girince romanı inanılmaz keyifli hale getiren bir tarz bence. Romanın bir diğer beğendiğim yönü de, Aborijin katliamı, gerek duygusal gerek ekonomik açıdan güçlü, kendi ayakları üzerinde duran kadına toplumun bakışı ve toplumda kadının değişen rolü ile din, dinin bireyler ve toplumlar üzerindeki etkisi -ki kumar birkaç açıdan iyi bir konu tercihi olmuş bu noktada- gibi konuların kurguya çok incelikli bir şekilde yedirilmiş olması. Mezhepler arası çatışma, Aydınlanma’nın ve Sanayi Devrimi’nin etkileri gibi önemli toplumsal olay ve değişimlerin yankıları da keza çok güzel serpiştirilmiş kurguya. Sadece, karakterlerin romanın ilk yarısında işlenen, genç yaşlarındaki ruhsal tasvirlerinin ikinci yarıda eksik kaldığını hissettim; obsesif ve kompulsif yanlarının hayatlarına ve olaylara sirayet edişini de keşke karakterlerinin oluşum sürecini anlattığı güçte anlatsaymış Carey. Ama genel olarak oldukça ilginç, dokunaklı ve güzel bir roman olduğunu düşünüyorum.

Oscar ve LucindaPeter Carey · Yedi Yayınları · 202118 okunma

·

1.025 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı