Selam! Daha önce okumadığım tarzda bir kitap olmasıyla konuya gireceğim. Ben açıkçası yabancılarda yada kitap önerileri ararken epeyce karşıma çıkmasıyla ve konusunun bana çok ilginç gelmesiyle başlamıştım. Beklentilerim epey yüksekti hatta kitap kargodan geldiğinde direkt oturmuştum başına büyük bir heyecanla. Belki beklentilerimi bu kadar yüksek tutmasaydım bu kadar hayal kırıklığı yaşamazdım. -KONUSU- Adını bilmediğimiz anlatıcımızın yaşadığı depresif bir dönemde bir yıl boyunca ilaçlarla birlikte tabiri caizse kış uykusuna yatması. -FİKİRLERİM- (Spoiler içerebilir) Öncelikle karakterimizin adını hiç duymadığımı kitabın ortalarında fark ettim. Kitaba ilginçlik katmış, beni rahatsız etmedi. Kitaba ilk başladığınızda daha öncesine girmediyseniz bile büyük bir beklenti içine giriyorsunuz. Sonrasında sabırlı bir biçimde *gerçek* olayın başlamasını bekliyorsunuz ancak maalesef, başlamıyor. Kitap kendi kendine çok çok fazla tekrara düşüyor. Kitabın ortasına geldiğinde ve hala karakterin sadece backgroundunu okurken artık bunalıyorsunuz ve bir duraklamaya giriyorsunuz. Çünkü tek bahsettiği şey ailesi, ne kadar yalnız olduğu ama bundan hiç rahatsız olmaması hatta insanların onu tiksindirmesi. Birazcık geçmişini anlatmayı bıraksada şu ana odaklansa diyorsunuz ama şuanda da yaptığı tek şey uyumak. Kitaba başlarken bu uyuma olayını nasıl aştığını falan okuruz sanmıştım. Kitaba bir erkek karakter girmeyeceğini yani bunun bir aşk romanı olmadığını 50’li sayfalarda çoktan anlamıştım zaten ancak bu beni büyük şoka sokmadı yada üzülmedim. Aksine çok güzel bir arkadaşlık okuyacağız, bence Reva bu kadını kurtaracak ve böyle ömür boyu birbirlerine destek olacaklar falan diyorsunuz ama… maalesef. Kitap nerede başladı nerede bitti, bu kadın neden uyududa neden bir yıl boyunca günde 10 tane hap atıyorken bir anda ben şu kadar daha süre uyuyacağım sonra bir sabah tüm ilaçları bırakıp yepyeni dinlenmiş bir hayata başlayacağım, dedi? Her şey bu kadar basit mi, depresyondan (tam teşhis koyulmasa da bunu az çok anlıyorsunuz) çıkmak bu kadar kolay mı? Pek spoiler vermek istemediğimden detaylara girmiyorum ancak kitapta tam olarak bir olay yok. Olaydan çok betimleme var. Bir odayı mesela iki sayfa anlatıyor. Bu biraz rahatsız ediciydi çünkü bunun çok fazla yapılması çok göze batıyor. Özellikle çok fazla film ve ünlü alıntısı yapılması da biraz zorlama geldi bana. Gerçi karakterimizin tek yaptığı yatıp film izlemek oluğu için mantıklı ama ne bileyim… çok gözüme battı benim. Yani sırf oraya konulmak için konmuş gibiydi. Kitabın verdiği bazı mesajlar güzeldi ama öyle size aman aman bir şey katabileceğini sanmıyorum. Duygu karmaşasına falan girmiyorsunuz, yükseldiğiniz yada ay ne olacak acaba şimdi diye merak ettiğiniz bir kısım da olmuyor. Nasıl başladıysa aynı, tek düze bir şekilde bitiyor. Kitabın bitip bitmediğini bile anlamıyorsunuz. Ee ne oldu şimdi, bitti mi? Bitmiş.

Dinlenme ve Rahatlama YılımOttessa Moshfegh · İthaki Yayınları · 20221,023 okunma

·

225 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

kira