Gönderi
Palahniuk çıkmazı
Palahniuk, anlatacak çok şeyi olan, yaşamını sürdürdüğü ortamı sadece insan düzeyinde değil, fikir ve sistem olarakta kavrayabilen bir insan. Bu kavrayışla da unutulmaz eserlere imza atabiliyor. Dövüş Kulübü, Gösteri Peygamberi gibi eserleri insanları sarıp sarmalıyor ve Palahniuk'un gözleri ile yaşamını sürdürdüğü ortamın eleştirisini kabul ediyor ya da ilk kez farkına varıyor.
Ancak Palahniuk'un insanlara anlattığı bazı hikayeler ortalama bir yazarın bize anlattığı hikayelerden çok farklı olmuyor. Ayrıca yazım aşamasında aşina olduğumuz tekniklere sadakatle bağlı olması onu ister istemez tekrara düşürüyor. Örneğin bu kitapta Görünmez Canavarlar'daki tekniği görnek şaşırtıcı değil. Dan Brown'ın her kitabını sürpriz bir sonla bitirme çabası gibi, bu durum da klişe hissini doğuruyor. Hikayede vasat olunca kitap Palahniuk için çiğ tavuk bile yerim şeklinde bir fedakarlık gerektiriyor.
Anlat Bakalım, söyleyecek yeni bir şeyi olmayan, içinde geçen isimler yüzünden oldukça karışık ve bir yerden sonra okuyanın hikayeyi takip etme hissini öldürecek kadar sıkıcı bir kitap. Ancak hikayesi bunun tam tersine oldukça ama oldukça basit.
Palahniuk'un kafasından geçenleri yazarken özgür olup olmadığını düşündüğüm bir kitabı daha... Aynı Ölüm Pornosu'nda hissettiğim gibi, bu kitabın neden yazıldığına dair bir soru işareti doğuruyor bende . Dövüş Kulübü'nü yazan adamla aynı kişi olamaz, sanki para kazanmak yeni bir kitap yazıp şöhretini kullanmış dediğim bir kitap.
Artık Palahniuk kitabı alırken bir çıkmaza düşeceğim kesin. İçinden ne çıkacağını bilmediğimiz bir kitabı ya yorumlara ya yazarına göre tercih ederiz. Palahniuk bu çıkmazı yaratıyor ama bu eleştirimin beni ürküten yanı o değil:
Ya Palahniuk ta yazacağı kitapları paylaştığım şekildeki bir çıkmaza düşerek yazıyorsa, o zaman zavallı Tyler Durden'ın kemikleri sızlamaz mı?
·
73 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.