1984 ve Fahrenheit451 gibi distopik eserlerden sonra, okurken çok keyif aldığım bir kitap oldu. Bir saat gibi kısa bir sürede kitabı bitirdim. Kitap, mevcut insanlığın bitimiyle başka bir evreye geçmiş. Yanlış anlaşılmasın ileriye değil daha da geriye gidilmiş. Çünkü insanlar balmumu ve ipliğin birleştirilmesinden ortaya çıkardıkları ve dünyanın en büyük keşfi dedikleri "mum", evet mumla övünüyorlar. Resmen kitapta bir Orta Çağ portresi çizilmiş ve her türlü düşüncenin, fikir özgürlüğünün, icatların, keşiflerin öcü gözüyle bakıldığı, özellikle de kitabın ismiyle müsemma BEN kavramının yasaklı kelimeler arasında olması ve kitapta bahsi geçen toplumun kollektif bir bilinçle kişinin kendisi için değil yaşadığı toplum için çalışması ve başarması ve bunun yine insanlığa mâledilmesi durumu üzerinde çerçeveleniyor diyebiliriz. Kitapta her zümrenin kendi isimleri var ve bunlar belli kavram ve numaralarla belirtiliyor. Mevcut düzen, toplumu oluşturan zümreleri çocukluktan itibaren uzun bir eğitimden geçirdikten sonra onlara bir meslek seçimi yapıyor ve asla o kişilere hangi meslekleri seçecekleri sorulmadıkları gibi sadece çalışırkende toplum yararına çalışmalarını, bu düşünceyle motive olmalarını istiyorlar. Asla "Benlik" kavramına yer yok ve cezası ölüm. Ana karakteri oluşturan Eşitlik 7-2521 zümresi ise herkesten farklı düşüncelere sahip zümredir. Bilgiye ve öğrenmeye olan açlıkları onları çok farklı bir evreye ve kendilerinde bulunan potansiyeli keşfetmeye yöneltiyor ve kitap akıp gidiyor. Ayn Rand sıkı bir kapitalizm ve bireysellik savunucusu olarak kitabın her yanına bu temayı yerleştiriyor. Distopya seviyorsanız muhakkak okuyun derim.

EgoAyn Rand · Pegasus Yayınları · 20211,401 okunma

·

80 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Oğuz