"Yaşıyorsak, acı hep olacak. Ama altında ezilmemeyi öğrenebilir insan."
Unutma Dersleri kitabının bütününe baktığımızda, verilmek istenen mesaj bu cümleyle özetlenebilir. Bu kitapta, acılarıyla baş etmeye çalışan bir kadının acılarının altında ezilmemeyi öğrenme yolculuğuna eşlik ediyoruz.
Evli bir kadın olan Feribe yasak aşkı tarafından terk edilince depresyona girer, aşk acısından kurtulmak ve eski sevgilisini unutmak için Mazi İmha Merkezi'ne başvurur, burada "Unutma Dersleri" almaya başlar. Mazi İmha Merkezi'ndeki tavsiyeler ve hayatın dert üstüne dert eklemek suretiyle önceki acıları unutturma konusundaki yardımıyla Feribe bu yolda ilerleme kaydeder.
Feribe unutmak istediği gibi aklından tamamen silip unutmuş mudur, yoksa unutmanın aslında nasıl bir şey olduğunun farkına mı varmıştır? Bu unutma yolculuğunda nelerle karşılaşmıştır?
Nermin Yıldırım, karakterin yaşadıkları üzerinden ilerlerken okura şunları da sorgulatıyor: Unutmak dediğimiz şey nedir esasen? Aklından o kişinin varlığını, anıları silmek mi yoksa aklında bir yerde bunlar kalsa da artık hiçbir şey hissetmiyor olmak mıdır?
"Artık acı vermeyecek olduktan sonra, ömür boyu hatırlamanın kime ne zararı vardı?"S:23
Diyor yazar, ben de katılıyorum. Yaşananlar artık bir şey hissettirmedikten sonra hatırlamaktan ne çıkar. Tarih, coğrafya, edebiyat bilgilerimiz gibi sadece bilgi haline gelmiş olaylar acı vermez neticede. Yani unutmak dediğimiz şey, kişiyi hafızadan silmek değil kalpten silmektir. Kalp sevdiğini hatırlamadıktan sonra akıl her şeyi kayıt altında tutsa ne çıkar... Artık sevgi, acı herhangi bir şey hissetmiyorsan tamamdır unuttun gitti işte...
Unutma Dersleri 
Nermin Yıldırım'dan okuduğum ikinci kitap, dili oldukça akıcı ve sade. Konu bakımından acıları unutma, aile travmaları gibi durumlar olsa da, yazarın mizahi bakış açısı sayesinde oldukça eğlenceli bir kitap okudum. Yalnız bir noktada olumsuz eleştirim olacak "Artık bu kadar da olmaz, bunu bari ciddiye alıp anlatsaydın, bu konu da dalgaya vurulmaz" dediğim yerler oldu. Yani aslında çok üzücü olan bir olayı esprili dille anlatınca biraz zorlama olmuş. Her şey dozunda güzel diyelim. Bu kitabı 
Dokunmadan kadar sevemedim yine de yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Okuma sürecinde bana eşlik eden kitap dostum https://1000kitap.com/Kitaplarimin_dunyasi'a teşekkür ederim. Kitaptaki en sevdiğim alıntılardan birkaçını da eklemek istiyorum:
"Bir yanlışı, sırf güzel olduğu için sevebilir insan."S:9
"Birinin ölmesiyle bizi terk etmesi arasında pratikte pek fark yoktu."S:88
"İnsan kalbini kaptırsa bile, hiç değilse aklını korumalı."S:109
"Sahip olduklarının kıymetini bil. Ama yeri geldiğinde vazgeçmekten de korkma."S:228
Herkese keyifli okumalar dilerim.
··
2.222 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
"Sen vardın bir zamanlar; biliyorum, üzerinden çok geçmedi ama yine de artık tarih kadar uzak."
Sayfa:105
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.