kahredesiye esmerdi, gözlerinin bebeğine, kipriklerinin uçlarına kadar, bir piyano gibi simsiyah ve pırıl pırıldı. sanki hepimiz loş ışıkta çirkinliğimizden utanıyormuşuz da, onun başının üzerinde letafetten bir lamba yanıyormuş gibi ışıldıyordu bir masa insanın arasında.
