Uzun bir arasan sonra üşenmeden beni tekrar inceleme yazmaya teşvik eden bir kitapla geldim. Çoğunlukla alıntılardan yana olsamda bu sefer inceleme paylaşmasam olmazdı.
Hera, en yakın arkadaşının ricasıyla -baskısıyla da denebilir- olmaması gereken bir basketbol maçında bulunur. Ne kadar az bir süreliğine bulunmuşta olsa birisiyle göz göze gelmiş, ve korktuğu şeyin gerçekleşmesine kendi elleriyle izin vermiştir.
Hera Koçoğlu: 10 Numara, Çağlar Ataman'ın geleceğinden bir kesit gördüğünde müdahale etmekten kaçınmıştır fakat ünlü basketbolcunun annesiyle olan bağını öğrendikten sonra düşüncesini değiştirmiş ve müdahale etmeye karar vermiştir. Ama beklenmedik bir şekilde elleriyle sadece geleceğine değil, kalbine de dokunabilmek istemiştir...
Kitap çok güzeldi ve 'Yaralasar' kitabından sonra böyle bir boşluk hissetmemiştim. Basketbolu sevmem bir yana dursun olay örgüsü ve yazarın kalemi ele alması mükemmeldi. Bildiğim kadarıyla 3. kitabı yazılıyo ve eğer yazılıyosa çokta haklı bir şekilde yazılıyo. Açıkcası o son içimde bir burukluk bıraktı.
Pek olmadı sanırım, açıklayamadım. Ama siz gidin okuyun. Asla pişman olacağınızı düşünmüyorum. Şimdiden iyi okumalar...