Gerçek Hesap Bu - Nejat İŞLER /Yeni yılda ilk kitabım, ilk incelemem!
Bir sahafta rastladım esere.
Kenarları sararmış, okunmuş, uygun fiyatlı... (En sevdiğim özellikler)
Bugün olmazsa yarın başlarım deyip aylar sonra başladım.
Her zaman okumaktan keyif almışımdır otobiyografi tarzı kitapları.
Hayatta başarılı bulduğum insanların yolculuğu hep ilgimi çekmiştir.
Yılın son kitabı olarak okuyacaktım ama yetişmeyince yeni yılın ilk kitabı oldu.
Öğrencilik yılları,
Birtakım iş denemeleri,
Sanatçılarla kesişen yollar,
Akıp giden yıllar...
Kimler gelip kimler geçiyor hayatımızdan. Söz konusu sanatçılar olunca hayatlarından geçenler de sanata gönlünü vermiş insanlar oluyor. Tuncel Kurtiz, Gülten Dayıoğlu, Yiğit Özşener... Eserde isimlerini görmek bile heyecan verdi.
Bir Tuncel Kurtiz, başlı başına bir sanat...
Herkese hitap etmez 
Nejat İşler
Bunda Barda, Kaybedenler Kulübü gibi filmlerin de etkisi olsa gerek.
Ben oldukça başarılı buluyorum oyunculuğunu. Hani rolünün hakkını vermek derler ya, tam olarak bunu yapıyor. Bir Ercüment Çözer karakteri mesela... Ondan başka kimsede düşünemiyorum o karakteri. Eserde bu filmlere de ayrı başlıklar açmış. İzlediğim filmlerin arka planını görmek güzel bir deneyimdi. (Kaybedenler Kulübü cümle cümle ezberimdedir.)
Eser yazarın farklı dönemlerdeki fotoğrafları ile desteklenmiş ve bölüm sonlarına yazarın aforizma niteliğinde sözleri eklenmiş. Edebi beklenti yüksek tutulmadan okunabilir diye düşünüyorum. Ama şunu belirteyim: Kuşkusuz herkese hitap etmeyecek...
"Birini kaybetmeye alıştırırsan, artık hiçbir şeyden korkmaz. Senden hiç." (s. 39)
Sanırım yavaş yavaş hepimiz bu evreye dönüyoruz. Yeni yıla girdik ama çok azımızın beklentileri var. Kaybede kaybede bağışıklık kazandık. Ne korkumuz ne isteğimiz kaldı. Yaşamın akışına bıraktık kendimizi. Olabildiğince korkusuz ve olabildiğince beklentisiz...
Biraz otobiyografi, biraz anı, biraz deneme... Bir çırpıda bitebilecek bir eser. Yazarla anne tarafından toprak olduğumu da öğrenmiş oldum. Doğup büyüdüğümüz yerlerin de aynı olması sebebiyle ayrı bir yakınlık duydum. Yine de Nejat İŞLER benim için sanatın sinema tarafında kalır.
Eserde sonuna kadar katıldığım bir cümleyle incelememe son vermek istiyorum:
"Bu memlekette kadın olmak bizatihi devrimci bir durum." (s. 119)
Filmlerindeki beklentiye kapılmadan okuyabilirsiniz.
Keyifli okumalar dileklerimle...
·
1.050 görüntüleme
Ben de bu sabah Nejat İşler’in diğer kitabını bitirdim. Aslında bana bir şey katmayan kitapları yarım bırakıyorum ama sırf nereye varacak diye merak ettiğimden okudum. İnsanların bir alanda başarılı olunca ve bir kitleye seslenince başka alanlarda da aynı başarıyı yakalayacaklarını zannetmelerine şaşırdım hep. Bazıları bunu çok güzel başarıyor. Amenna. Ama Nejat İşler oyuncu kalmalı onda başarılıdır yakışıklı oyuncu. Kalemini hiç beğenmedim. Alkol, seks ve zırvaları…Kitabın son sayfası şöyleydi:
“ Bu kız benim kaderim artık. Ustabaşım. Benimle çalışacak, benden çocuklar yapacak, benimle nitelikli kan arayacak, size mükemmel şaraplar sunacağız beraber, yenilmez bir ırk yaratacağız;' dedim.
Öyle de oldu. Leros'taki dostum gibi, kadını hiç yargılamadım. İstediğini yaptı, istediğiyle yattı. Çocuklar oldu bana benzemeyen. Hepsi benim çocuğumdu. Rodos'a girerken bir anlaşma yapmıştık. "Ne yaparsan yap, sadece benim saygımı yitirme:· demiştim. Anlaşmaya uydu. Yıllarca beraber yaşadık.”
Aynı fikirdeyim. Oyunculuğu ile seviyoruz. Öyle yer etmiş bizde. Öyle kalması daha hoş.
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.